การตั้งเป้าหมายชีวิตในธรรมะ : หน้า 18/584

ธรรมะ ประช ตั้งเป้าหมายชีวิต ลิขิต อนาคต ๑๗ เป็นสีทองค่าเพราะเคยกล่าวพุทธพจน์ สรรเสริญคุณของพระ สัมมาสัมพุทธเจ้ามาก่อน แต่ทีปากมีกลิ่นเหม็นเหมือนซากศพ เพราะเคยไปด่าพระภิกษุผู้ทรงศีลไว้ ครั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสเล่าจบ จึงถามปลาว่า “มาจากไหน” ปลาตอบว่า “มาจาก อเวจีมหานรก” พระองค์ถามอีกว่า “แล้วกำลังจะไปไหน” ปลา ตอบว่า “จะกลับไปอเวจีมหานรกเหมือนเดิม” แล้วเอาศีรษะ ฟาดเรือตายอยู่ตรงนั้น ทุกคนที่ได้ฟังธรรมและเห็นเหตุการณ์นั้น ต่างมีความ สลดใจ ชาวประมงทั้ง ๕๐๐ คน ได้ทูลขอบวชในบวรพระพุทธ- ศาสนา และตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม ต่อมาภายหลังต่างได้ บรรลุธรรม เป็นพระอรหันต์กันทั้งหมด เราจะเห็นว่าโจร ๕๐๐ คน จากเดิมที่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ทำแต่บาปกรรม แต่ภายหลังกลับมาตั้งใจรักษาศีลให้สะอาด บริสุทธิ์ จึงเป็นปัจจัยให้ได้ทำความดีอย่างอื่นเพิ่มขึ้น จนได้บวช และบรรลุมรรคผลนิพพานในที่สุด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงได้ ตรัสว่า การตั้งตนไว้ในทางที่ชอบ เป็นมงคลอันสูงสุด เพราะจะ ทำให้ชีวิตของเราสูงขึ้น เจริญขึ้น การตั้งตนชอบที่ดีที่สุด คือนําใจมาตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ อย่างสบายๆ ฝึกหยุดฝึกนิ่งให้เข้าถึงพระธรรมกายให้