ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
จนข้ามภพ รวยข้ามชาติ (๒)
១៩៩
ร่าเริงผิดปกติ นางจึงเล่าเรื่องที่รับเลี้ยงพระ ภรรยาท่านเศรษฐี
ก็อนุโมทนาชื่นชม
วันนั้นทั้งวัน มหาทุคตะและภรรยาได้ช่วยกันรับจ้าง
ทํางานที่บ้านเศรษฐี เพื่อหาเงินมาซื้อภัตตาหารเลี้ยงพระ หลัง
จากเสร็จงานแล้ว ท่านเศรษฐีได้ให้ค่าแรงเพิ่มเป็นสองเท่าด้วย
ความเลื่อมใส ใจของคนเรานี่ ทันทีที่คิดจะให้ ก็ได้กลับคืนมา
ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ ทั้งสองภรรยาสามียินดีร่าเริงว่า ได้ไทยธรรมแล้ว
ตกเย็นจึงกลับบ้านพักผ่อน รุ่งเช้าภรรยารีบลุกขึ้นมาจัดแจง
อาหาร ส่วนมหาทุคตะไปเก็บผักที่แม่น้ำ ชาวประมงยืนทอดแหอยู่
ได้ยินเสียงร้องเพลงด้วยความรู้สึกสบายอารมณ์ของมหาทุคตะ
จึงตะโกนถาม เมื่อรู้ว่ามหาทุคตะจะเลี้ยงพระ ต่างมีจิตเลื่อมใส
ขอร่วมบุญด้วยการมอบปลาตะเพียน ๔ ตัว ที่เก็บไว้ให้
ขณะมหาทุคตะกำาลังถือปลากลับบ้าน บัณฑุกัมพลศิลา-
อาสน์ของท้าวสักกะก็ร้อน พระองค์ทรงตรวจดูมนุษยโลกด้วย
ทิพยจักษุ ทรงทราบว่า “มหาทุคตะจะถวายภัตตาหารแด่พระ
ผู้มีพระภาคเจ้า” แต่เนื่องจากอาหารของมหาทุคตะไม่ประณีต
พอที่จะถวายพระบรมศาสดา จึงทรงดำริว่า “ถ้ากระไร เราควร
ไปบ้านของมหาทุคตะ ทำหน้าที่เป็นพ่อครัว เพื่อจะได้บุญอีก
ส่วนหนึ่ง” จากนั้นได้แปลงกายเป็นมาณพหนุ่ม มุ่งตรงไปที่บ้าน
ของมหาทุคตะ บอกว่า ตนเองรู้วิชาปรุงอาหารให้มีรสเลิศ