ธรรมะเพื่อประชา: บทเรียนจากการบรรลุธรรม : หน้า 148/584

ธรรมะเพื่อประช บุญยังความปรารถนาให้สำเร็จ ๑๔๗ พระพุทธเจ้า จึงทรงส่งสาสน์ไปว่า “ข้าแต่ท่านอาจารย์ ท่านจง ไปในที่นั้น กราบเรียนให้พระศาสดาทรงทราบ” ท่านพร้อมกับ เหล่าอำมาตย์อีก ๗ คน ได้เข้าไปเฝ้าพระศาสดาตามพระ ราชโองการ พระศาสดาทรงแสดงธรรมแก่กัจจายนมหาอำมาตย์ ในที่สุดแห่งเทศนา ด้วยอำนาจแห่งบุญที่ได้สั่งสมไว้ ท่านกับ ผู้ติดตาม ๗ คน ได้ดำรงอยู่ในอรหัตตผลถึงพร้อมด้วยปฏิสัมภิทา เมื่อบรรลุธรรมแล้วพระบรมศาสดาทรงเหยียดพระหัตถ์ ประทาน เอหิภิกขุอุปสัมปทาแก่ท่านเหล่านั้นว่า “จงเป็นภิกษุมาเถิด” ทันทีที่สิ้นกระแสพระดำรัส ทั้ง 4 คน มีผมและหนวดเพียงแค่ สององคุลี เครื่องนุ่งห่มของฆราวาสหายไป ทรงไว้ซึ่งบาตรและ จีวร อันสำเร็จด้วยฤทธิ์ ประหนึ่งพระเถระผู้มีพรรษาร้อยพรรษา พระเถระประนมมือกราบทูลพระบรมศาสดาว่า “ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ พระเจ้าจัณฑปัชโชตปรารภจะถวายบังคม พระบาทของพระองค์และฟังธรรม” พระบรมศาสดามองเห็น บุญที่พระเถระสร้างไว้ในอดีต ทรงทราบว่า กัจจายนะผู้นี้ ได้ตั้ง ความปรารถนาไว้ดีแล้ว เธอสามารถที่จะทําความสําเร็จให้ บังเกิดขึ้น จึงตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุ เธอเท่านั้นจงไปในที่นั้น เมื่อเธอไปแล้ว พระราชาจักฟังธรรมจากเธอ แล้วจักเลื่อมใส” พระเถระพร้อมกับภิกษุอีก ๗ รูป ได้เดินทางกลับไปพระนคร