ธรรมะเพื่อประช : หน้า 113/584

ธรรมะเพื่อประช เรตั้งตนไว้ชอบ เมื่อพระบรมศาสดาจะทรงพยากรณ์ปัญหาแก่พราหมณ์ นั้น จึงตรัสว่า “บุคคลฆ่าความโกรธได้ ย่อมนอนเป็นสุข เมื่อ ฆ่าความโกรธได้แล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก พราหมณ์ พระอริยเจ้า ทั้งหลาย สรรเสริญการฆ่าความโกรธซึ่งมีรากเป็นพิษ มียอดหวาน เพราะว่าบุคคลฆ่าความโกรธนั้นได้แล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก” พราหมณ์ฟังเทศนาของพระบรมศาสดาจบลง มีศรัทธาทูลขอ บรรพชาอุปสมบทในสำนักของพระบรมศาสดาในวันนั้น เมื่อ ท่านบวชได้ไม่นานก็สามารถขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไปได้เป็น พระอรหันต์องค์หนึ่งในบวรพระพุทธศาสนา หลังจากนั้นไม่นานนัก อักโกสกภารทวาชพราหมณ์ ผู้เป็นน้องชาย รู้ข่าวว่าพี่ชายของตนได้ฟังธรรมจากพระบรม ศาสดาแล้วออกบวช จึงโกรธพระพุทธองค์มากได้ตามมาบริภาษ พระบรมศาสดาด้วยวาจาที่หยาบคาย จนพอใจแล้ว พระพุทธองค์ ก็ทรงแสดงธรรมให้เขาสำนึกจนรู้สิ่งที่ถูกสิ่งที่ผิด ด้วยการยก อุปมาเรื่องการให้ของเคี้ยวของดื่มเป็นต้นแก่แขก ทรงสอนว่า “ผู้ไม่โกรธ ฝึกฝนตน มีความเป็นอยู่สม่ำเสมอ ย่อมหลุดพ้น เพราะเมื่อมีความรู้ชอบ เป็นผู้สงบคงที่อยู่แล้ว ความโกรธจักมี มาแต่ที่ไหน ผู้ใดโกรธตอบต่อบุคคลที่โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นผู้ลามก กว่าบุคคลนั้น เพราะบุคคลไม่ควรโกรธตอบต่อบุคคลผู้โกรธแล้ว เมื่อทําเช่นนี้แล้วย่อมได้ชื่อว่าชนะสงครามที่ชนะได้โดยยาก ผู้ใด