ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
จ น ข้ า ม า พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๔)
๒๑๘
พุทธันดรหนึ่ง
ในสมัยพุทธกาล ท่านได้จุติจากสวรรค์ ถือกำเนิดใน
ครรภ์ธิดาคนโตของตระกูลอุปัฏฐากของพระสารีบุตรเถระ ใน
กรุงสาวัตถี ทันทีที่หมู่ญาติรู้ว่า ธิดาคนโตตั้งครรภ์แล้ว ได้นำ
เครื่องบำารุงครรภ์มามอบเป็นบรรณาการมากมาย การแพ้ครรภ์
ของนางเป็นไปเพื่อบุญกุศล คืออยากถวายทานแด่ภิกษุ ๕๐๐ รูป
โดยมีท่านพระสารีบุตรเป็นประธาน ถวายภัตตาหารที่ปรุงด้วย
ปลาตะเพียน เมื่อภิกษุสงฆ์ฉันเสร็จ นางจึงค่อยรับประทานทีหลัง
จากนั้นอาการแพ้ท้องจึงค่อยระงับไป ต่อมาในงานมงคลอื่นๆ เช่น
วันคลอด วันโกนจุก วันนุ่งผ้าใหม่ เมื่อนางปรารภเหตุแล้ว ได้
ถวายสังฆทานแด่ภิกษุสงฆ์ ๕๐๐ รูป ทุกครั้งไป
เมื่อเด็กคลอดออกมา มารดาของเด็กได้ขอร้องให้พระ
สารีบุตรเถระ ช่วยตั้งชื่อให้ พระเถระถามว่า “วันที่ทารกน้อย
เกิดนั้น มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเป็นพิเศษบ้าง” มารดาของเด็ก
ตอบว่า “ท่านผู้เจริญ ตั้งแต่เด็กคนนี้ถือปฏิสนธิในครรภ์ของดิฉัน
คนในบ้านนี้ ที่ปัญญาอ่อน หรือพูดไม่รู้เรื่อง ก็กลายเป็นคนฉลาด”
พระเถระจึงตั้งชื่อให้ว่าหนูน้อยบัณฑิตอีกทั้งมารดาของเด็กเชื่อว่า
ลูกของนาง ต้องเป็นผู้มีบุญมาเกิดอย่างแน่นอน จึงตั้งใจว่า
เมื่อโตขึ้น หากลูกชายอยากครองเรือน ก็จะไม่ขัดข้อง และหาก