เรื่องราวการทรงสนทนาธรรมของพระราชา : หน้า 263/584

ธระพี ประชา รู้เท่าไม่ถึงการณ์ (๔) ๒๖๒ เพื่อฟังธรรม และสั่งสมบุญเถิด” จากนั้น เทวดาได้หายวับไปใน อากาศทันที พระราชาทรงกราบลาพระเถระ รีบเสด็จกลับราชวัง มี รับสั่งให้ราชบุรุษปล่อยหลานชายของเทวดาจากการถูกหลาว เสียบ และตรัสสั่งให้หมอหลวงรีบรักษาให้หายเป็นปกติ ตั้งแต่ นั้นมา พระองค์ทรงหมั่นบ่าเพ็ญทานแด่สมณพราหมณ์ และหา โอกาสไปสนทนาธรรมกับพระเถระอยู่เป็นประจำ ท่านได้ตรัส ถามพระเถระว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ผู้ที่เคยทำบาปอกุศลอันเป็น เหตุให้ต้องไปเกิดในมหานรก ทำอย่างไรจะพึงพ้นจากบาปกรรม นั้นได้” พระเถระทูลตอบว่า “มหาบพิตร ถ้าหากไม่ประสงค์จะ ไปอบาย ต้องไม่พอกพูนบาปอีก และให้หมั่นบำเพ็ญกุศลให้มาก เข้า ก็จะพ้นจากอบายได้” พระเจ้าอัมพสักขรราชาธิบดีทรงสดับพระธรรมเทศนา แล้ว ทรงเพิ่มพูนสัมมาทิฏฐิ คือ ความเห็นถูกมากยิ่งขึ้น ทรงมี พระราชศรัทธาทำนุบำรุงพระภิกษุสงฆ์โดยเคารพ ทรงดำรง พระองค์อยู่ในสรณะและศีล ทรงครองแผ่นดินโดยธรรม ปฏิบัติ ตนอยู่ในโอวาทของพระเถระเสมอมา ในที่สุดพระองค์ได้บรรลุ ธรรมเป็นพระโสดาบัน ส่วนหลานชายผู้ถูกหลาวเสียบ เมื่อหายเป็นปกติดีแล้ว