ธรรมะเพื่อประช: ครุกรรม (๒) : หน้า 24/571

ธรรมะเพื่อประช ครุกรรม (๒) ๒๓ หยาบช้า ประกอบด้วยความหลงผิด คิดปลงพระชนม์พระสัมมา สัมพุทธเจ้า ได้ลงมือทำร้ายพระองค์ท่านจนกระทั่งห้อพระโลหิต เหมือนอย่างที่พระเทวทัตกลิ้งก้อนหินใส่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้พระองค์ได้รับบาดเจ็บถือว่าเป็นอนันตริยกรรม ส่วนการทำสังฆเภท คือการทำให้พระสงฆ์แตกแยกกัน ทําสังฆมณฑลให้วุ่นวาย ไม่กระทำให้หมู่คณะมีความสามัคคีกัน การรวมสงฆ์ให้เป็นหนึ่งเดียวกันเป็นเรื่องใหญ่ แต่อยู่ในวิสัยที่ สามารถทำได้ เพราะการปกครองสงฆ์นั้นมีความเป็นเอกภาพ โดยยึดเอาพระธรรมวินัยเป็นหลัก แต่ผู้ไม่รู้ทั้งหลายก็คิดกันไป ต่างๆ นานา ว่าการรวมกันมากๆ นั้น จะทําให้เกิดเป็นก๊กเป็นเหล่า กลัวจะเป็นศูนย์รวมอำนาจ หรือจะมีศาสดาใหม่เกิดขึ้นมา แท้ที่จริงแล้ว การรวมตัวกันของสงฆ์ หรือพุทธบริษัท ๔ เป็น เรื่องปกติธรรมดาที่มีมาแต่ครั้งพุทธกาล และยังเป็นการแสดง ถึงความเจริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนา ดังนั้น ผู้ที่ไม่เข้าใจ คิดกีดกันขัดขวาง ถือว่าเป็นการบั่นทอนความสามัคคีของ พุทธบริษัท ๔ ทีเดียว และถือว่าเป็นอันตรายต่อชีวิตของตน ในสัมปรายภพอีกด้วย อย่าได้ไปทำกัน ส่วนเรื่องสังฆเภทนั้น เป็นเรื่องของสงฆ์โดยตรง พระ สัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่าสังฆเภทนี้ภิกษุณีก็กระทำไม่ได้ นางสิกขมานา สามเณร สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ก็ไม่อาจที่