ธรรมะเพื่อประชาชน: การนิมนต์พระภิกษุ : หน้า 168/571

ธรรมะเพื่อประชาชll อยู่ไกลก็เหมือนใกล้ ๑๖๗ ข้างหน้า” แล้วตรัสพระคาถาว่า “เหล่าสัตบุรุษปรากฏชัดในที่ไกล เหมือนหิมวันตบรรพต ส่วนเหล่าอสัตบุรุษ อยู่ที่นั่นเองก็ไม่มีใครเห็น เหมือนลูกศรที่ยิง ไปเวลากลางคืน” พระศาสดาทรงรับสั่งให้พระอานนท์ ไปนิมนต์พระภิกษุ ผู้ได้อภิญญา 6 เท่านั้น เพื่อไปฉันภัตตาหารที่เมืองสาเกตใน วันรุ่งขึ้น คืนนั้นเอง นางจุฬสุภัททาเกิดวิตกขึ้นว่า ธรรมดาพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมมีกรณียกิจมาก เราจะทราบ แน่ชัดได้อย่างไรว่าพระพุทธองค์จะเสด็จมาในวันพรุ่งนี้ ขณะนั้น ท้าวเวสสวัณมหาราชทรงรู้ถึงความวิตกของนาง และทรงรู้ เรื่องการรับอาราธนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว จึงมาบอก นางว่า “แม่นาง จงอย่าได้วิตกไปเลย พระผู้มีพระภาคเจ้า กับภิกษุสงฆ์ ทรงรับการนิมนต์ของเธอแล้ว” กล่าวจบก็หายตัว ไปทันที นางได้ยินดังนั้น ก็มีใจร่าเริงยินดีมาก จึงรีบให้พวกพ้อง บริวาร ช่วยกันตระเตรียมภัตตาหารในวันรุ่งขึ้นด้วยความปีติ โสมนัส ยามผู้มีบุญตั้งใจจะทําความดี แม้ท้าวสักกเทวราชก มิอาจจะอยู่นิ่งเฉยได้ทรงเรียกวิสสุกรรมเทพบุตรมา แล้วรับสั่งว่า