บทสนทนาระหว่างพระยามิลินท์และพระนาคเสน : หน้า 513/571

ธรรll เส้นทางจอมปราชญ์ (๘) ๕๑๒ มั่นใจยิ่งขึ้นไปว่า อกุศลนี้มีกำลังกว่ากุศลแน่แท้ คนที่กระทำ อกุศลเห็นผลทันตามีมากต่อมาก เพราะทำครั้งหนึ่ง ๑๐ คนก็มี ๑๐๐ คนก็มี เหมือนทหารของพระราชารบกัน ต่างคนก็ต่าง อยากจะเข่นฆ่าประหัตประหารจึงเกิดความเสียหายมากมาย ก็เพราะว่าอกุศลให้ผลทันตา ข้าแต่พระนาคเสน ท่านเคยได้ยิน หรือไม่ ที่พระเจ้าปเสนทิโกศลได้ถวายอสทิสทาน” พระนาคเสนจึงตอบไปว่า “อาตมาก็ได้ฟังอยู่มหาบพิตร” พระยามิลินท์จึงตรัสต่อไปว่า “แล้วเป็นอย่างไรเล่า พระคุณเจ้า ขนาดถวายอสทิสทานที่ไม่มีทานใดเหนือกว่า ได้ผลในปัจจุบัน ทันตาเห็นหรือเปล่า” พระนาคเสนตอบว่า “ขอถวายพระพร มหาบพิตร พระเจ้าปเสนทิโกศลถวายอสทิสทานจะได้ผลทันตา เห็นก็มิได้” พระยามิลินท์ได้โอกาสจึงรุกถามต่อไปว่า “อสทิสทาน ในครั้งนั้น ขึ้นชื่อลือชาปรากฏไปทั่วภพ แล้วเหตุไรเล่าจึงไม่ได้ ผลทันที” พระนาคเสนได้ถวายวิสัชนาไปว่า “มหาบพิตร อกุศลมี ผลน้อยจึงให้ผลเร็ว กุศลมีผลมากจึงให้ผลช้า เหมือนข้าวเบา กับข้าวสาลี ข้าวเบานั้นมักอยู่ในปัจจันตชนบท หว่านลงในนา เดือนเดียวก็ได้ผล แต่ว่าได้ผลน้อย ส่วนข้าวสาลี 5 เดือน หรือ ๕ เดือนจึงให้ผล แต่ได้ผลมากกว่ากันหลายเท่านัก”