ธรรมะเพื่อประชาชน: การตักเตือนและการดำเนินชีวิต : หน้า 386/571

ธรรมะเพื่อประชาชน บัณฑิต ควรตักเตือนกัน ៣៨៥ ธรรมดาของสรรพสัตว์ และสรรพสิ่งทั้งหลาย ย่อมมีการ เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อม แม้แต่ชีวิตของเราก็เสื่อมไปตาม ลำาดับ จากวัยทารกไปสู่วัยเด็ก วัยรุ่น วัยหนุ่มสาว วัยกลางคน วัยชรา นั่นเป็นความเสื่อมที่เรามองเห็นได้ เราถูกความเสื่อม ครอบงำแล้วนำไปสู่ความตาย คือในที่สุดต้องเสื่อมสลายไปสู่ ความตายหมด เพราะฉะนั้นเราไม่ควรประมาทในการดำเนินชีวิต ควรมองให้เห็นโทษของความเสื่อม จะได้คลายจากความยึดมั่น ถือมั่นในโลกทั้งปวง แล้วมุ่งแสวงหาหนทางแห่งความหลุดพ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า “โอวเทยุยานุสาเสยฺย อสพฺภา จ นิวารเย สต์ หิ โส ปิโย โหติ อสต์ โหติ อปฺปิโย คนเราควรเตือนสติกัน ควรแนะนำกัน และควร ห้ามปรามกันจากธรรมของอสัตบุรุษ คนที่ทำเช่นนั้น ย่อม เป็นที่รักของคนดี แต่ไม่เป็นที่รักของคนไม่ดี” บรรดานักปราชญ์บัณฑิตในกาลก่อนท่านเห็นความสําคัญ ของการแนะนำาตักเตือนกันว่า เป็นเสมือนหนึ่งการชี้ขุมทรัพย์ บอกทางอันประเสริฐให้ และผู้ที่มีความกล้าหาญที่จะแนะนำ ตักเตือนผู้อื่นได้นั้น นอกจากจะต้องมีความปรารถนาดีอย่าง เต็มเปี่ยมแล้ว ยังต้องอาศัยกำลังใจอย่างมากก่อนที่จะไป ตักเตือนผู้อื่น ต้องอาศัยศิลปะในการพูดเพื่อไม่ให้เกิดการ