ธรรมะเพื่อประชาชน: การประนีประนอมในสังคม : หน้า 210/571

ธรรมะเพื่อประชาชll แสวง จุดร่วม สมาน จุดต่าง ២០៩ ที่ไป เป็นดังสัตว์เดียรัจฉาน น่าหดหู่จริงหนอ” แล้วชาวนาทั้งสอง ฝ่ายต่างเล่าเรื่องที่ตนเองถูกดูหมิ่นให้พวกอำมาตย์ข้าราชการ ชั้นผู้ใหญ่ เมื่อเรื่องได้ยินไปถึงราชตระกูล ยิ่งก่อให้เกิดความ ร้าวฉานมากขึ้น ต่างฝ่ายต่างไม่พอใจที่ถูกลบหลู่ถึงขนาดนี้ ทั้งสองฝ่ายจึงตระเตรียมกองทหารเพื่อออกรบ ได้มา ประจันหน้ากันที่ชายฝั่งแม่น้ำโรหิณี พร้อมที่จะประหัตประหารกัน ในขณะนั้นเองพระบรมศาสดาทรงทราบว่า พระประยูรญาติ ของพระองค์กำลังจะเข่นฆ่ากันด้วยเรื่องไร้สาระ เพราะถูก อวิชชาครอบงำดวงจิต คิดแต่จะรบกับคนภายนอก โดยไม่ได้ มุ่งที่จะรบกับกิเลสภายใน พระองค์จึงเสด็จมาห้ามทัพ เมื่อเสด็จมาถึง พระบรมศาสดาทรงประทับนั่งขัดสมาธิ คู้บัลลังก์ ลอยอยู่กลางอากาศระหว่างแม่น้ำโรหิณี ทรงเปล่ง ฉัพพรรณรังสีสว่างไสวไปทั่วอาณาบริเวณ ทำให้เหล่าทหาร และชาวพระนครทั้งสองฝ่าย เกิดความเลื่อมใสในพุทธานุภาพ มีจิตอ่อนโยนลง ต่างฝ่ายต่างคิดเหมือนกันว่า พระบรมศาสดา ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐ เป็นพระญาติของพวกเรา พระองค์ เสด็จมาเพื่อห้ามความบาดหมางของพวกเรา พวกเราได้ชื่อว่า เป็นญาติของบุคคลผู้เลิศในโลก ไม่สมควรที่จะทำลายล้างสัตว์ อนเลย