ข้อความต้นฉบับในหน้า
กระต่ายตื่นตูม
๒๕๐
เห็น แต่พวกโคเห็น” สัตว์ทั้งหลายต่างซัดทอดกันต่อๆ ไปจนถึง
พวกกระต่าย
พวกกระต่ายมองหน้ากัน แล้วชี้ไปยังกระต่ายน้อยตัวหนึ่ง
บอกว่า “กระต่ายตัวนี้แหละที่เห็นก่อน” พญาราชสีห์จึงถาม
กระต่ายน้อยว่า “เจ้าเห็นแผ่นดินถล่มจริงหรือ” กระต่ายตอบว่า
“เห็น” พญาราชสีห์ถามว่า “เห็นอยู่ที่ไหนล่ะ” กระต่ายบอกว่า
“เห็นอยู่ที่ดงตาล เมื่อได้ยินเสียงแผ่นดินถล่ม จึงรีบวิ่งหนีทันที”
พญาราชสีห์ได้ปลอบโยนหมู่สัตว์ทั้งหลายให้สบายใจ แล้วยก
กระต่ายขึ้นบนหลัง วิ่งไปที่ดงตาลด้วยความเร็ว เมื่อถึงดงตาล
จึงวางกระต่ายลง ถามว่า “ตรงไหนที่แผ่นดินถล่ม ช่วยชี้ให้ดู
หน่อยซิ” กระต่ายกลัว ไม่กล้าเข้าไปใกล้ จึงยืนอยู่ห่างๆ แล้วชี้
บอกว่า “ที่ตรงโน้นนั่นแหละ ที่มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหว”
พญาราชสีห์จึงเข้าไปที่ใต้ต้นมะตูม เห็นผลมะตูมสุกที่
หล่นลงมาจากต้นมะตูมซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับต้นตาล ก็รู้ทันทีว่า
ผลมะตูมสุกคงหล่นลงมากระทบกับใบตาล เกิดเสียงดัง
ทำให้กระต่ายเข้าใจผิด คิดว่าเป็นแผ่นดินถล่ม จากนั้นก็ให้
กระต่ายขึ้นเกาะบนหลังของตน แล้วพากลับไปหาหมู่สัตว์ทั้งหลาย
ที่รออยู่ เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ทำให้สัตว์ทั้งหลายได้
ประจักษ์ในความจริงทั้งหมด