ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลุดพ้น จากเวร
๕๐
*ดังเรื่องในอดีต มีบุตรชายของเศรษฐีคนหนึ่ง เมื่อบิดา
เสียชีวิตแล้ว เขาเป็นผู้บริหารกิจการทั้งหมดแทนบิดา และ
ปรนนิบัติเลี้ยงดูมารดาเป็นอย่างดีมารดาอยากจะให้เขาแต่งงาน
แต่ชายหนุ่มไม่ปรารถนาเช่นนั้น ตั้งใจว่าจะเลี้ยงมารดาให้ดีที่สุด
แต่ถูกมารดารบเร้ามาก จึงต้องยอมตกลง มารดาได้ไปสู่ขอ
หญิงจากครอบครัวหนึ่งมาเป็นภรรยาของเขา แต่เธอเป็นหมัน
ไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ มารดาจึงร้อนใจ เพราะความเชื่อ
ของชาวอินเดียในสมัยนั้น ถ้าตระกูลใดไม่มีบุตร ตระกูลนั้นจะ
ถึงความเสื่อม มารดาจึงอยากให้บุตรชายของตนมีภรรยาใหม่
แต่บุตรชายไม่ต้องการเช่นนั้น แม้จะถูกมารดารบเร้าเพียงใด
เขาก็ยังยืนยันว่าไม่อยากมีภรรยาใหม่
เมื่อภรรยารู้ว่าแม่สามีจะหาหญิงอื่นมาเป็นภรรยาใหม่
ของสามีตน จึงคิดว่า “ถ้าถึงเวลานั้น เราก็จะหมดความหมาย
อาจจะถูกลดฐานะลงเป็นคนรับใช้ก็ได้ ถ้าอย่างนั้น สู้เราไปหา
หญิงที่เราพอใจ ให้มาเป็นภรรยาน้อยของสามีเราจะดีกว่า”
แล้วนางก็ได้กระทำตามที่นางต้องการจนสำเร็จ
ต่อมาภรรยาหลวงระแวงว่า ถ้าภรรยาน้อยให้กำเนิดบุตร
เขาก็จะเป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติทั้งหมดเพียงผู้เดียว เมื่อความ
*มก. เล่ม ๔๐ หน้า ๖๘