ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 166/571

ธรรมะเพื่อประชาช อยู่ไกลก็เหมือนใกล้ ๑๖๕ นี้มีมากมาย ทำไมไม่เลือกลูกสะใภ้ดีๆ เอาหญิงอัปมงคลคนนี้มา เป็นลูกสะใภ้ทำไม” แล้วชีเปลือยทั้งหมดก็ลุกออกจากบ้านท่าน เศรษฐีไปด้วยความไม่พอใจ ส่วนเศรษฐีก็เสียความรู้สึกอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ถึงกับ โกรธเคืองลูกสะใภ้ เพราะท่านมีพื้นฐานใจดี จึงเข้าไปถามลูก สะใภ้ว่า “ลูกเอ๋ย ทำไมลูกจึงพูดเช่นนั้นกับพระอรหันต์ล่ะ” นาง ตอบว่า “คุณพ่อ ธรรมดาของพระอรหันต์ ท่านไม่ประพฤติเช่นนี้ ปกติของสมณะผู้หมดกิเลสแล้ว ท่านไม่เป็นอย่างนี้หรอก” เศรษฐีถามต่อว่า “แล้วสมณะของลูกเป็นอย่างไรล่ะ ท่านมีความประพฤติอย่างไร ลองบอกให้พ่อฟังซิ” นางตอบว่า “ท่านเป็นผู้สำรวมอินทรีย์มีใจสงบ เป็นผู้ตั้งอยู่ในธรรมอันบริสุทธิ์ มีจักษุทอดลง พูดพอประมาณ เป็นผู้ยินดีในวิเวก มีพระนิพพาน เป็นอารมณ์ สมณะของลูกเป็นอย่างนี้ค่ะ” เศรษฐีฟังลูกสะใภ้พรรณนาคุณของสมณะในพระพุทธ ศาสนา บังเกิดความเลื่อมใส ปรารถนาจะถวายทานในวันรุ่งขึ้น จึงขอร้องลูกสะใภ้ว่า “ถ้าเช่นนั้น พ่ออยากจะทำบุญกับสมณะ ของลูกพรุ่งนี้ขอให้ลูกนิมนต์สมณะเหล่านั้นมาที่บ้านเราด้วยเถิด” เย็นวันนั้น นางได้ถือพานดอกไม้ขึ้นไปชั้นบนสุดของ ปราสาท และระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย สอดส่องใจไปยัง