เพชฌฆาตเคราแดง : หน้า 347/571

ธรร ไม่มีอะไรสายเกินไป ๓๔๖ ตั้งแต่นั้นมา เขาจึงเปลี่ยนฉายาจากโจรเคราแดงมา เป็นเพชฌฆาตเคราแดง คอยฆ่านักโทษประหารทีละ ๑ คนบ้าง ๑๐ คนบ้าง ๕๐๐ คนบ้าง เขาฆ่านักโทษประหารรวมแล้วประมาณ ๒,๐๐๐ คน แต่เมื่อแก่ตัวลง เรี่ยวแรงเริ่มถดถอย จากที่ สามารถตัดศีรษะด้วยการฟันทีเดียวได้ ต้องทุ่มเทเรี่ยวแรงที่มี อยู่ฟัน ๒-๓ ที ทำให้นักโทษประหารได้รับความเจ็บปวด เป็นการทรมานนักโทษมากเกินไป พวกชาวเมืองจึงได้ถอดเขา ออกจากตำแหน่งเพชฌฆาต แล้วหาคนใหม่มาทำหน้าที่แทน เมื่อนายตัม ทาฐิกะถูกถอดจากการเป็นเพชฌฆาตแล้ว ก็กลับมาพักผ่อนที่บ้าน เนื่องจากช่วงที่อยู่ในหน้าที่นั้น เขาไม่ เคยได้นุ่งผ้าใหม่ ไม่ได้ดื่มยาคูเจือน้ำนมที่ปรุงด้วยเนยใสใหม่ ไม่ได้ประดับดอกมะลิ และได้ทาด้วยของหอมเลย เพราะฉะนั้น พอถูกถอดจากตำแหน่ง จึงตั้งใจว่าจะดื่มยาคูเจือน้ำนม เขาสั่ง ให้คนนำผ้าใหม่มาให้ ให้คนในบ้านช่วยเตรียมดอกมะลิและ เครื่องทาไว้ให้พร้อม จากนั้นก็ไปอาบน้ำที่แม่น้ำ แล้วนุ่งผ้าใหม่ ประดับดอกไม้ ทาตัวด้วยของหอม นั่งพักผ่อนอย่างมีความสุข เตรียมพร้อมที่จะดื่มยาคูเจือน้ำนมที่ปรุงด้วยเนยใสใหม่ ในขณะนั้น พระสารีบุตรออกจากนิโรธสมาบัติ พิจารณา ว่า “วันนี้เราควรจะไปโปรดใครหนอ” ได้เห็นเพชฌฆาตเคราแดง เข้ามาในชายญาณทัสสนะ จึงไปปรากฏยืนอยู่หน้าบ้านของเขา