ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bsual
ปัจจัยในการบรรลุธรรม
๑๑๐
พระคุณเจ้าทั้งหลาย ฉันอาหารไม่ค่อยอิ่ม อาหารไม่ค่อยจะพอฉัน
และแต่ละรูปก็ไม่ค่อยคุ้นกับอาหารที่นี่ ทำให้สมาธิไม่ก้าวหน้า
เมื่อนางรู้สาเหตุของการที่พระภิกษุทำสมาธิไม่ก้าวหน้าแล้ว
วันรุ่งขึ้น จึงจัดแจงภัตตาหารนำไปถวายเอง และกล่าวขึ้นว่า
“ท่านผู้เจริญ พวกท่านชอบใจสิ่งใด ขอนิมนต์ฉันตามสบายเถิด”
เมื่อพระภิกษุทุกรูปได้ฉันอาหารที่ถูกปาก และมีปริมาณ
พอเพียง จึงไม่มีความกังวลในเรื่องอาหารได้มุ่งบำเพ็ญสมณธรรม
อย่างเดียว ในที่สุดทุกรูปก็สามารถทำใจหยุดนิ่ง ยกใจขึ้นสู่
ไตรลักษณ์ เห็นถึงความไม่เที่ยงของสังขาร แล้วเจริญวิปัสสนา
ต่อ ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ทั้งหมดภายในพรรษานั้นเอง
ครั้นออกพรรษา หลังจากที่ได้ปวารณาเสร็จแล้ว
ภิกษุสงฆ์ได้อำลาอุบาสิกา เพื่อไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
และได้สรรเสริญคุณของมหาอุบาสิกาว่าเป็นยอดมหาอุบาสิกา
แม้จะเป็นผู้นำหมู่บ้านมีภารกิจการงานมากมาย แต่ก็ยังสละ
เวลามาทําภาวนาฝึกใจให้หยุดนิ่งจนได้เข้าถึงพระรัตนตรัย
เป็นผู้ทรงอภิญญา อีกทั้งยังคอยอุปัฏฐากเหล่าพระภิกษุสงฆ์ให้
ได้รับความสะดวกสบายในการบำเพ็ญสมณธรรม จนได้บรรลุ
ธรรมเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าเราจะมีภารกิจหน้าที่การงานมาก