การพัฒนาคุณธรรมในตัวเรา : หน้า 277/571

คนจะดีอยู่ที่การกระทำ ๒๗๖ รักษาพระโพธิสัตว์ เห็นเหตุการณ์นั้นโดยตลอด รู้สึกโกรธเคือง มัณฑพยะมาก จึงจับมัณทัพยกุมารเอาขาชี้ฟ้าแล้วบิดคอจน ลูกตาเหลือกถลน น้ำลายฟูมปากหายใจไม่ออก เมื่อมารดาเห็นบุตรมีอาการประหลาดอย่างนั้น จึง อ้อนวอนพระโพธิสัตว์ให้ช่วยเหลือ ท่านจึงคายข้าวต้มที่อยู่ใน ปากให้นางไปหน่อยหนึ่ง แล้วให้นำไปผสมกับนํ้า เอาไปหยอด ใส่ตาใส่หูของลูกชาย ครั้นลูกชายหายเป็นปกติแล้ว นางก็พาไป กราบขอขมาพระบรมโพธิสัตว์ ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ตั้งใจให้ทาน กับทุกคนอย่างสม่ำเสมอ รวมทั้งกับสมณพราหมณ์ที่ประพฤติดี ปฏิบัติชอบด้วยความเคารพเลื่อมใส เราจะเห็นว่า การจะตัดสินว่าใครเป็นคนดี เป็นพาล หรือบัณฑิต ไม่ได้ดูแค่ผิวเผินภายนอก แต่ต้องดูกันเข้าไปถึง คุณธรรมภายใน ดูที่การประพฤติปฏิบัติ ว่ามีความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจเพียงไร เพราะคนดีที่แท้จริงไม่ต้องไปหาดูที่ไหน ให้ดูที่ ในตัวของเรานี่แหละ ถ้าเราทำใจหยุดนิ่งได้ เราจะพบกับสรณะ ภายในคือพระธรรมกายที่มีความบริสุทธิ์ และเป็นคนดีที่แท้จริง ดังนั้นให้หมั่นฝึกใจให้หยุดนิ่งตลอดเวลา ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ แล้วแต่ ให้รักษาใจให้ผ่องใส อย่าให้ขุ่นมัวไปตามกระแสโลก ประคับประคองใจให้หยุดนิ่งกันให้ได้ทุกๆ คน