ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
กระแสแห่ง เม ต ต า จิ ต
๔๑
*ในอดีต มีพระราชาแห่งแคว้นกาสี ทรงพระนามว่า
พระเจ้าพรหมทัต ท่านทรงมีกำลังทรัพย์ กำลังคนและพาหนะ
มากมาย ส่วนแคว้นที่อยู่ใกล้กันชื่อว่า แคว้นโกศล มีพระราชา
พระนามว่า ที่มีติ ทรงมีกำลังน้อยกว่า พระเจ้าพรหมทัตได้ยก
กองทัพไปโจมตีแคว้นโกศล ฝ่ายพระเจ้าทีมีติเมื่อทราบข่าว
ก็ดำริว่า เมืองของเราเป็นเมืองเล็ก ไม่อาจจะต้านทานศึกครั้งนี้
ได้ ถ้าเราฝืนต่อสู้ไป ผู้คนก็จะล้มตายกันมาก เราไม่อยากให้
ใครต้องตาย ดังนั้นเราควรจะสละเมือง แล้วทรงพาพระมเหสี
หนีออกจากเมือง ไปอยู่ในป่า อาศัยอยู่กับนายช่างหม้อ ทรง
ปลอมพระองค์เป็นปริพาชก อยู่มาไม่นาน พระมเหสีก็ตั้งครรภ์
ให้กำเนิดโอรสพระนามว่า ทีฆาวุกุมาร เมื่อเติบโตขึ้น ทรงส่ง
โอรสไปศึกษาศิลปวิทยาอีกเมืองหนึ่ง เพราะคิดว่าหากอยู่
ด้วยกัน เมื่อมีภัยเกิดขึ้น ก็จะตายกันเสียทั้งหมด
วันหนึ่ง อดีตนายช่างกัลบกของพระเจ้าทีมีติเห็น
พระเจ้าที่มีติพร้อมพระมเหสีก็จำได้ว่า
นี่คือพระราชาแห่ง
แคว้นโกศล แต่ด้วยความโลภอยากได้รางวัล จึงน่าเรื่องนี้ไป
กราบทูลแก่พระเจ้าพรหมทัต
*มก. เล่ม ๒ หน้า ๔๕๙