ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
ความปรารถนา ของบัณฑิต
๒๓๓
เจริญสมาธิภาวนาต่อไป มีปีติเป็นภักษาหาร พระอินทร์มา
ลองใจพระโพธิสัตว์อยู่ถึง ๓ วัน ท่านก็ให้ทานทุกวัน พระอินทร์
สงสัยมาก จึงตรัสถามว่า “ท่านให้ทานด้วยจิตใจที่มั่นคงอย่างนี้
เพราะปรารถนาจะได้อะไร” พระดาบสตอบว่า “ที่ให้ทานและ
บำเพ็ญตบะอยู่นี้ ไม่ได้ปรารถนาสมบัติหรือความเป็นใหญ่ใน
สวรรค์ แต่ปรารถนาพระสัมมาสัมโพธิญาณ อยากหลุดพ้นจาก
วัฏสงสาร เพราะการเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์”
พระอินทร์ฟังแล้วชอบใจ ตรัสว่า “ถ้อยคำของท่านดาบส
เป็นวาจาสุภาษิต เป็นถ้อยคำของบัณฑิต เราเลื่อมใสท่าน เรา
จะให้พรแก่ท่าน ท่านจงขอพรมาเถอะ” พระโพธิสัตว์บอกว่า
“ถ้ามหาบพิตรจะทรงประทานพร ก็ขอให้อาตมภาพอย่าได้เห็น
คนพาล อย่าได้ฟัง อย่าได้อยู่ร่วมกับคนพาล และอย่าได้ชอบใจ
ในการเจรจากับคนพาลเลย”
พระอินทร์ถามอีกว่า “คนพาลทำอะไรให้ท่านไม่ชอบใจ
หรือ ทำไมท่านถึงไม่ปรารถนาจะเห็นคนพาล”
พระโพธิสัตว์ตอบว่า “คนพาลมีปัญญาทราม ย่อม
แนะนําแต่สิ่งที่ไม่ควรทำ ชักชวนให้ไปยุ่งเกี่ยวในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ
ชอบแนะนําผิดๆ แม้พูดด้วยดีๆ ก็โกรธ และเป็นคนไม่มีวินัย
การไม่เห็นคนพาลถือเป็นความดี” พระอินทร์ชื่นชมวาจาสุภาษิต