ธรรมะเพื่อประช : หน้า 76/571

ธรรมะเพื่อประช เพียรเถิดจะเกิดผล ๗๕ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วเกิดความเลื่อมใส มองเห็นทุกข์ เห็นโทษในการอยู่ครองเรือน และเห็นโทษของกามว่า เป็นราก เหง้าแห่งความทุกข์ เป็นดั่งหลุมถ่านเพลิง เป็นเหมือนเครื่อง จองจ๋า ชีวิตฆราวาสนั้นคับแคบ เป็นทางมาแห่งธุลีกิเลสทั้งหลาย การบรรพชาเป็นทางมาแห่งความสุข เป็นทางพ้นทุกข์ นำไปสู่ มรรคผลนิพพาน เขาจึงกลับไปบ้านและขออนุญาตบิดามารดา เพื่อออกบวช เมื่อบวชแล้ว ท่านตั้งใจปฏิบัติธรรมเอาจริงเอาจังตลอด พรรษา แต่เนื่องจากว่าปฏิบัติเคร่งเครียดเกินไป จึงทําให้ไม่สบาย ใจไม่สงบ แม้นิมิตหรือแสงสว่างเพียงเล็กน้อย ก็ไม่เคยเห็น เมื่อผลการปฏิบัติไม่ได้เป็นไปตามความคาดหวัง ท่านจึง เบื่อหน่ายคลายความเพียร เกิดความท้อใจว่า ตนเองคงไม่มี บุญที่จะบรรลุธรรมในชาตินี้ เป็นคนอาภัพ ไม่มีวาสนาเหมือน คนอื่น ถ้าปฏิบัติต่อไปก็คงไม่ได้บรรลุอะไรในชาตินี้แน่ เราควร เดินทางกลับพระเชตวันมหาวิหาร เพื่อแลดูพระรูปของพระ- บรมศาสดาอันถึงพร้อมด้วยปุริสลักษณะและเราจะได้ฟังธรรม ที่แสนจะไพเราะจากพระพุทธองค์จะดีกว่า พระบรมศาสดาทรงรู้วาระจิตของพระภิกษุรูปนี้ และ ทรงรู้ถึงความตั้งใจจริงของท่าน เพียงแต่ยังปฏิบัติไม่ถูกวิธี