ข้อความต้นฉบับในหน้า
อย่าด่วนตัดสินใจ
២៩២
ขอพระองค์ทรงตระหนักเสมอว่า โลกนี้ไม่ว่างเปล่าจากผู้มี
คุณธรรม ยังมีสมณะผู้ทรงศีลอยู่ ขอพระองค์ทรงหมั่นให้ทาน
รักษาศีลบำเพ็ญภาวนาอย่าได้ขาด แล้วพระองค์จะเป็นที่รัก
ของมนุษย์ และเทวดา ละโลกแล้วจะมีสุคติเป็นที่ไป”
จากตัวอย่างข้างต้นนี้ ทำให้ได้ข้อคิดว่า การพิจารณา
อะไรด้วยอคติความลำเอียงเพราะรัก เพราะชัง เพราะหลง
เพราะกลัว ไม่พิจารณาให้รอบคอบก่อน จะมีผลร้ายตามมาใน
ภายหลัง แล้วยังเป็นทางมาแห่งบาปกรรม เหมือนดังที่ผู้รู้
กล่าวไว้ว่า “ผู้เป็นใหญ่ควรพิจารณาให้รอบคอบก่อนจึงลงโทษ
การผลุนผลันลงโทษ ย่อมทำให้ผู้คนเดือดร้อนได้”
การไม่ให้เกิดความรู้สึกลำเอียงในการตัดสินนั้น ต้อง
รู้จักทำใจให้เป็นกลางๆจะเป็นกลางเมื่อนำใจมาวางไว้ที่ศูนย์กลาง
กายฐานที่ ๗ เมื่อวางใจหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ได้ ใจจะเป็นกลางๆ
ไม่มีอคติ จิตจะบริสุทธิ์ตั้งมั่น เมื่อนั้นความถูกต้องยุติธรรมจะ
บังเกิดขึ้น จะตัดสินหรือวินิจฉัยเรื่องใด ก็จะถูกต้องตลอดหมด
เพราะฉะนั้นให้หมั่นนำใจมาหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นี้
ให้ดี ฝึกทำใจให้เป็นกลางๆ ในทุกเรื่อง แล้วใจจะเข้ากลาง
เข้าไปถึงพระธรรมกายภายในได้ทุกๆ คน