ข้อความต้นฉบับในหน้า
มรณสติ นำชีวิตสู่หลักชัย
๑๓๔
สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ล้วนเป็นของไม่เที่ยง ชีวิต
เปรียบเสมือนหยาดนํ้าค้างบนปลายยอดหญ้า ยามต้อง
แสงอาทิตย์อุทัย ย่อมพลันเหือดแห้งหายไป ทุกชีวิตล้วนมี
การเปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อมสลาย เรามีเวลาสร้างบารมีอยู่
ในโลกนี้อย่างจํากัด จึงไม่ควรประมาทในการดาเนินชีวิต
บัณฑิตทั้งหลายพึงรีบสั่งสมบุญ เพื่อเป็นเหตุให้เข้าถึงความสุข
ภายในที่แท้จริง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน จุลลสุตโสมชาดก ว่า
“อุปนิยติสํ มญฺเญ
ปริตต์ อุทกั่ว ปงกวารมหิ
เอว์ สุปริตฺตเก ชีวิต
น จ ปมชฺชิต กาโล ฯ
ชีวิตนี้ถูกชรานำเข้าไปสู่ความตาย เป็นของน้อยนิด
ดุจน้ำในโคลนฉะนั้น เมื่อชีวิตเป็นของน้อยเหลือเกินอย่างนี้
เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะมัวประมาทเลย”
พระพุทธองค์ทรงให้ความสำคัญต่อการดำเนินชีวิตเป็น
อย่างมาก ทรงชี้ให้เห็นถึงความไม่เที่ยงของสังขารว่า มันสั้น
น้อยนิด ไม่นานก็ต้องแตกสลายไปสู่ความตาย จึงสอนให้นึกถึง
ความตาย ด้วยการเจริญมรณสติบ่อยๆ เพราะถ้าหากไม่นึกถึง