ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เส้นทางจอมปราชญ์ (๑)
៤៤៧
ชนทั้งปวงในชมพูทวีป ท่านจะประกอบด้วยบุญ ๓ อย่าง คือ
๑. ประกอบด้วยไหวพริบปฏิภาณ ๒. ประกอบด้วยกำลังรี้พล
พหลโยธิน และสุดท้าย ๓. ประกอบด้วยโภคอิสริยสมบัติเป็น
อันมาก
สิ่งเหล่านี้บังเกิดขึ้นด้วยอานุภาพบุญที่เอาขยะไปทิ้ง
เมื่อเรานึกถึงบุญแล้วอธิษฐาน บุญหนุนนำชีวิตของพระยามิลินท์
จากสามเณรจอมชุกชน กลายมาเป็นจอมปราชญ์ที่ชาวโลก
ครั่นคร้าม วันดีคืนดี ก็เสด็จไปไต่ถามปัญหากับครูบาอาจารย์ที่
มีชื่อเสียงในยุคนั้น ยกตัวอย่างเช่น วันหนึ่งท่านเสด็จไปถาม
พระภิกษุว่า “มหาปฐพีนี้รองรับสัตวโลกไว้ แล้วเหตุใดจึงให้
สัตวโลกไปตกนรกอเวจี ทำไมมหาปฐพีจึงรองรับไม่ได้” คนโดน
ถามนี่อึ้งไปเลย ไม่รู้ว่าจะแก้ไขอย่างไร ใครได้ยินชื่อก็ไม่
ปรารถนาจะพบหน้า ต่างหลบหน้าหลบตา ทำให้เมืองของท่าน
ว่างเปล่าจากเหล่าผู้รู้ถึง ๑๒ ปี ในที่สุดไม่มีนักปราชญ์อยู่ให้
ถามปัญหา พระอรหันต์จึงต้องไปเชิญมหาเสนเทพบุตรลงมาเกิด
เพื่อที่จะมาปกป้องหมู่พระภิกษุสงฆ์ในพระพุทธศาสนาจาก
วาทะของพระยามิลินท์
นาคเสนเทพบุตรลงมาเกิดเป็นมนุษย์อยู่ในตระกูล
พราหมณ์ กว่าจะออกบวชได้ยากเย็นแสนเข็ญ เนื่องจากพ่อแม่