ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 382/571

ธรรมะเพื่อประชาช รีบทำเสียเถิดก่อนจะสายเกินไป ៣៨១ ไม่ประมาท ได้ปรารภความเพียรตลอดทั้งคืน เวลาเดินจงกรมใน ที่มืด ก็เอามือจับต้นไม้เพื่อป้องกันไม่ให้หกล้ม ส่วนใจก็จดนิ่งอยู่ กลางกายไม่ถอนถอย พระบรมศาสดาทรงทราบความตั้งใจ อันแน่วแน่ของนาง ทรงแผ่พระรัศมีไปเหมือนประทับอยู่ตรงหน้า ของพหุปุตติกาเถรี แล้วตรัสว่า “ชีวิตของผู้ที่ไม่เห็นธรรม แม้จะอายุยืนถึง 900 ปี ก็ไม่ประเสริฐ ส่วนชีวิตของผู้ที่เห็น ธรรมแล้ว แม้จะมีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ยังประเสริฐกว่า” พหุปุตติกาเถรีได้ปล่อยใจไปตามกระแสพระธรรมเทศนา และ บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ ทันทีที่พระบรมศาสดาตรัส พระคาถาจบลงนั่นเอง เราจะเห็นว่า ความเพียรในการทำใจหยุดนิ่งเป็นสิ่งที่มี ความสําคัญอย่างยิ่ง เป็นกิจสำคัญของชีวิต ส่วนการประกอบ ธุรกิจการงาน การศึกษาเล่าเรียนนั้น เป็นส่วนที่จะมาสนับสนุน ให้การสร้างบารมีของเราเป็นไปได้อย่างสะดวกสบาย เพราะ ฉะนั้น ให้ทุกท่านทำกิจทั้ง ๒ อย่างควบคู่กันไปพร้อมๆ กัน ขณะทํางานหรือทําธุรกิจก็ตรึกธรรมะไปด้วย ข้างนอกเคลื่อนไหว ข้างในหยุดนิ่ง ฝึกอย่างนี้กันไปทุกวันเลย ทำใจให้คุ้น แล้วจะได้ ชื่อว่า ทำงานไม่คั่งค้าง ทั้งงานหลัก และงานรอง สองประสาน เดี๋ยวงานก็สำเร็จ ทางโลกก็ประสบความสำเร็จ ทางธรรมก็เข้า ถึงพระธรรมกาย