เส้นทางจอมปราชญ์ (๖) : หน้า 493/571

เส้นทาง จอมปราชญ์ (๖) ៤៩២ พอได้ฟังคำตอบอย่างนั้น พระนาคเสนจึงถวายพระพร สรุปว่า “ดูก่อนมหาบพิตร ความข้อนี้ท่านตรัสเป็นฉันใด องค์ สมเด็จพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้ตัวอาตมาและพระ อาจารย์ไม่เคยเห็น พระพุทธองค์ก็มีอยู่จริง เหมือนดังสะดือ ทะเลนั่นแหละ ขอให้พระองค์จงเชื่อมั่นเถิดว่า พระสัมมาสัม พุทธเจ้ามีอยู่จริง” เมื่อได้ฟังเช่นนั้น ท่านก็ถามต่อไปอีกว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ พระพุทธเจ้านี้เป็นผู้ประเสริฐที่สุด หาสิ่งที่เสมอไม่ได้ จริงหรือเท็จประการใด” พระนาคเสนท่าน ยืนยันหนักแน่นว่า “พระพุทธองค์ทรงเป็นผู้ประเสริฐสุด จะหา ผู้อื่นมาเปรียบไม่ได้อีกแล้ว มหาบพิตร นี้เป็นความจริงแท้ แน่นอน” เมื่อได้ฟังคำยืนยันอย่างนั้นก็ชักต่อไปว่า “ทำไม พระคุณเจ้าถึงรู้เล่า เพราะตัวท่านเองก็ไม่รู้ไม่เห็นแล้วรู้ได้อย่างไร” เมื่อโดนซักถามปัญหาอย่างนี้ ถ้าเป็นพวกเราทั้งหลาย คงจะหงุดหงิดงุ่นง่านรำคาญใจ แต่พระนาคเสนท่านมีเมตตา ใจท่านใสบริสุทธิ์หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เต็มด้วยมหากรุณา จึงวิสัชนาปัญหาต่อไปว่า “ถวายพระพร มหาบพิตร อย่างที่ อาตมาถามทีแรก เรายังไม่เคยมีใครเห็นมหาสมุทร เขาก็พากัน รู้ได้ว่า มหาสมุทรนี้กว้างใหญ่ไพศาลเหลือเกิน ด้านความลึกก็แสน จะลืกสุดวิสัยยากจะหยั่งได้ และยังเป็นที่รวมลงของมหานที ทั้งหลาย แม่น้ำเหล่านั้นไหลบ่ามามากเท่าไร มหาสมุทรก็ไม่รู้จัก