รักษาใจเพียงหนึ่งเดียว : หน้า 93/571

รักษาใจเพียงหนึ่งเดียว ៩២ เต็มที่ เมื่อออกบวชแล้ว ท่านได้ตั้งใจประพฤติตามธรรมวินัย อย่างเคร่งครัด เนื่องจากพระอาจารย์เป็นผู้ทรงพระอภิธรรม และพระ อุปัชฌาย์เป็นผู้ทรงพระวินัย เพราะฉะนั้นเวลาท่านจะทำอะไร พระอาจารย์ที่ชำนาญด้านพระอภิธรรม จะคอยบอกตลอดเวลา ว่า สิ่งนี้ควรทํา สิ่งนี้ไม่ควรทํา ท่านจะต้องศึกษาในเรื่องนี้และ เรื่องนั้นนะ ส่วนพระอุปัชฌาย์ที่เก่งด้านพระวินัยก็ได้บอกว่า พระพุทธองค์ทรงห้ามทำอย่างนี้ อย่าทำอย่างนั้นนะ นุ่งห่มให้ เรียบร้อย ทำอะไรก็ให้ระวัง เพราะจะเป็นอาบัติ คือ ทำให้ศีล ด่างพร้อยได้ บวชมาแล้วต้องสำรวมกาย วาจา อย่าคึกคะนอง มาก เพราะจะไม่น่าเลื่อมใสไม่เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาของผู้ที่พบเห็น ท่านได้ฟังพระอุปัชฌาย์และพระอาจารย์ แนะนำพร่ำ สอนเป็นประจำอยู่อย่างนั้น จึงได้ตั้งใจปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ตั้งใจศึกษาทั้งพระอภิธรรมและพระวินัย แต่ก็ไม่รู้วิธีที่พอเหมาะ พอดีแก่อัธยาศัยของตน ทำให้ท่านเคร่งเครียดเกินไปจน ร่างกายผอมซูบซีด เนื้อตัวสะพรั่งไปด้วยเส้นเอ็น สมณธรรมก็ ไม่ได้ก้าวหน้าแต่อย่างใด จึงเกิดความรู้สึกท้อแท้ใจ คิดอยากลา สิกขาไปเป็นคฤหัสถ์ตามเดิม เพราะรู้สึกว่าข้อวัตรปฏิบัติใน พุทธศาสนานี้ ทำตามยากเหลือเกิน เราอุตส่าห์ออกบวชเพื่อ แสวงหาหนทางพ้นทุกข์ ต้องมาคอยระมัดระวังเรื่องโน้นเรื่องนี้