เส้นทางจอมปราชญ์ (๕) : หน้า 483/571

เส้นทางจอมปราชญ์ (๕) ៤៨២ ชื่อที่ตั้งขึ้นเป็นการบัญญัติเปล่า คฤหัสถ์และบรรพชิตเรียกชื่อ กันก็เห็นว่าว่างเปล่าทั้งนั้น อีกอย่างหนึ่งเวลาทายกถวายจตุปัจจัย แก่พระคุณเจ้า ใครเป็นคนรับจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ ใคร เป็นคนเล่าเรียนพระไตรปิฎก เป็นผู้ได้บรรลุมรรคผล ทำอะไรก็ สูญเปล่าหมดนะชิ พระคุณเจ้า เพราะชื่อมิได้จัดสมมติ เขาว่า ชื่อนั้นชื่อนี้ โยมเรียกพระคุณเจ้าว่า พระนาคเสน พระคุณเจ้า ได้ยินหรือไม่” “ถวายพระพร อาตมภาพได้ยินมหาบพิตร” “ถ้า พระคุณเจ้าได้ยิน ชื่อพระนาคเสน และการจัดเป็นบุคคล คือตัว ของพระคุณเจ้า พระคุณเจ้านี้ อนาคเสนหรือ” พระนาคเสน ตอบว่า “หามิได้” พระยามิลินท์ก็ถามต่อไล่ตั้งแต่ ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ทุกส่วนของร่างกาย ไล่เรื่อยไป แต่ท่านถามทีละอย่างว่า “ของพวกนี้อะไรชื่อว่านาคเสน” พระนาคเสนท่านก็ตอบว่า “ไม่ว่าจะเป็นผม ขน เล็บ ฟัน หนังเป็นต้น ไม่ได้ชื่อว่านาคเสนแต่อย่างใด” พอได้ฟังคำตอบ พระยามิลินท์ก็ได้ช่องพูดขึ้นว่า “เมื่อโยมถามพระคุณเจ้าทีแรก ท่านตอบว่า ชื่อนาคเสน แต่พอถามจริงๆ กลับตอบว่าไม่ใช่ เป็นพระพูดจาสับปลับอย่างนี้ไม่น่าเชื่อถือเลย” พระนาคเสน ท่านเป็นพระอรหันต์มีรู้มีญาณที่บริสุทธิ์สว่างไสว ก็รู้วาระจิต ของพระยามิลินท์ ท่านจึงทำเป็นนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ยถาม