การต่อสู้และชัยชนะของม้าสินธพ : หน้า 71/571

Bsumaประช สู้จนกว่าจะชนะ “ดูก่อนท่านแม่ทัพ ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก นอกจาก เราแล้ว ม้าตัวอื่นที่จะสามารถรบชนะนั้นย่อมไม่มี เราจะไม่ทํา สิ่งที่เราได้เพียรพยายามทำไปแล้วให้เสียหาย ท่านจงพยุงเรา ลุกขึ้น ผูกเกราะให้เราเถิด” แล้วได้กล่าวคาถานี้ว่า “ม้าสินธพ อาชาไนยถูกลูกศรแทงแล้ว แม้นอนตะแคงอยู่ข้างเดียว ก็ยัง ประเสริฐกว่าม้าทั้งหลาย ดูก่อนแม่ทัพ ท่านจงสวมเกราะให้เรา ออกรบเถิด” แม่ทัพม้าร้องไห้ด้วยความสงสารเรา พยุงเราให้ลุกขึ้น เอาผ้าพันแผลอย่างเรียบร้อย แล้วก็ออกรบอีกครั้ง แม้เราจะ ได้รับความเจ็บปวดเพราะพิษร้ายของลูกศร แต่เราก็อดทน บุกทะลวงกองทัพหลวงของพระราชาองค์ที่ ๗ จนได้รับชัยชนะ แล้วจับพระราชามาเป็นเชลย เมื่อบรรลุราชกิจก็กลับเข้าเฝ้า พระเจ้าพรหมทัตด้วยความเหนื่อยอ่อน นอนลงที่หน้าพระ ลานหลวง พระราชารีบเสด็จออกมาดูอาการของเรา ทรงมิอาจ ที่จะกลั้นนํ้าพระเนตรไว้ได้ เฝ้าแต่โทมนัสคร่ำครวญ เรารู้ว่า พระราชาทรงพิโรธพระราชาทั้ง ๗ จึงทูลว่า “ข้าแต่มหาราช ผู้เจริญ พระองค์อย่าได้ฆ่าพระราชาทั้ง ๗ เลย ทรงให้ถวาย สัตย์ปฏิญาณ แล้วปล่อยไปเถิด อิสริยยศที่จะพึงประทานแก่ข้า พระบาท ขอทรงมอบให้ท่านแม่ทัพเถิด และอย่าได้ลงโทษ