ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 240/571

ธรรมะเพื่อประชา อย่าก่อเวรอีกเลย ๒๓๙ จิตใจให้ผ่องแผ้ว ทำใจให้ใสจนกระทั่งเข้าถึงพระรัตนตรัย ย่อมได้รับความสุขในปัจจุบันชาตินี้ ด้วยอำนาจของพระรัตนตรัย ซึ่งทำให้จิตใจสว่างไสว ขจัดความมัวหมองในชีวิต ไม่ว่าจะเกิด เคราะห์กรรมอะไรก็ตาม ใจของผู้นั้นก็ยังมีความสุขอยู่เหนือ ความทุกข์ทั้งมวล เหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญที่พ้นจาก เมฆหมอกแล้ว ทําให้อากาศสว่างไสวฉันนั้น *ดังเรื่องของนางทาสีคนหนึ่ง ที่เคยทำกรรมไว้ใน กาลก่อน นางเป็นคนรับใช้ของพราหมณ์ตระกูลหนึ่ง ต่อมา พราหมณ์รับลูกสะใภ้เข้ามาอยู่ในบ้าน ลูกสะใภ้เป็นคนมีนิสัย มักโกรธ ตอนแรกก็ยังดีอยู่ ครั้นนานวันเข้า จึงเริ่มแสดงนิสัย มักโกรธออกมา โดยชอบทุบตีด่าว่าคนรับใช้อยู่เสมอ ในบรรดา คนรับใช้ทั้งหมด นางจะกลั่นแกล้งคนรับใช้ที่ชื่อ รัชชุมาลา มากที่สุด เหมือนกับเคยผูกอาฆาตกันมาแต่ชาติปางก่อน ลูกสะใภ้มักแสดงความโกรธกับคนรับใช้อย่างไม่มีเหตุผลเสมอ วันหนึ่ง ลูกสะใภ้นึกโกรธนางรัชชุมาลาขึ้นมา จึงจิก ผมนางลากมาตบตีอย่างเต็มกำลังรุนแรง ทั้งยังเอาไม้เอาก้อนอิฐ ก้อนดินขว้างปานางอย่างไม่ปรานี กลั่นแกล้งทรมานจนหนำใจ *มก. เล่ม ๔๔ หน้า ๓๙๔