ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
กระต่ายตื่นตูม
២៤៩
ถล่ม” สัตว์อื่นๆ ได้ฟังแล้วไม่ทันพิจารณา ก็เกิดความกลัว
พากันวิ่งตามฝูงกระต่ายไป จนทำให้เป็นฝูงสัตว์ใหญ่ มีสัตว์
นานาชนิดมากมายครอบคลุมพื้นที่ประมาณหนึ่งโยชน์หรือเท่ากับ
๑๖ กิโลเมตร สัตว์แต่ละตัวต่างรีบวิ่งหนีโดยไม่คิดชีวิต
เมื่อวิ่งมาใกล้บริเวณที่พญาราชสีห์อยู่ ราชสีห์โพธิสัตว์
ได้ลุกขึ้น แล้วมองดูหมู่สัตว์ที่กำลังวิ่งมา พิจารณาดูไม่เห็นว่า
มีอะไรผิดสังเกต จึงถามสัตว์ตัวหนึ่งว่าเกิดอะไรขึ้น ได้รับ
คำตอบว่าเกิดแผ่นดินถล่ม พญาราชสีห์คิดว่า ธรรมดาแผ่นดิน
ถล่มจะต้องมีอาการไหวก่อน แล้วป่าแห่งนี้ยังไม่เคยมีเหตุการณ์
เช่นนี้เกิดขึ้น พวกสัตว์เหล่านี้คงมีความเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง
ถ้าเราไม่ช่วยให้ความกระจ่าง ชีวิตของสัตว์ทั้งหมดก็จะถึง
ความพินาศ
พญาราชสีห์ได้บันลือสีหนาท เสียงดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ
เมื่อสัตว์ทุกชนิดหยุดวิ่ง พญาราชสีห์จึงถามว่า “พวกท่านพากัน
หนีอะไรมา” พวกสัตว์ตอบว่า “พวกเราวิ่งหนีแผ่นดินถล่ม”
พญาราชสีห์ถามอีกว่า “แล้วมีใครเห็นบ้าง ว่าแผ่นดินถล่ม
พวกสัตว์ตอบว่า “ช้างเห็น” ราชสีห์ถามช้าง ช้างก็บอกว่า “ไม่
เห็น แต่พวกราชสีห์เห็น” ราชสีห์ก็บอกว่า “ไม่เห็น แต่พวกเสือ
เห็น” เสือบอกว่า “ไม่เห็น แต่พวกแรดเห็น” แรดบอกว่า “ไม่