รักษาจิตเพื่อพ้นทุกข์ : หน้า 94/571

ธรรมะเพื่อประชาช รักษาใจเพียงหนึ่งเดียว ๕๓ จนแทบกระดิกตัวไม่ได้ อย่ากระนั้นเลย ถ้าปฏิบัติตามพระธรรม วินัยยากนัก เราขอลาสิกขา แล้วออกไปทําบุญกุศลดีกว่า คงจะพอให้ไปสวรรค์ได้บ้าง คิดอย่างนั้นแล้ว จึงขอลาสิกขากับพระอาจารย์ เล่าเรื่อง ที่ตนเองไม่อยากจะบวชอยู่อีกต่อไปแล้ว พระอาจารย์ก็ไม่อยาก ให้ลูกศิษย์ฝึก เพราะเห็นความตั้งใจดีตั้งแต่เริ่มแรก ไม่อยากให้ เสียกำลังใจ จึงพาลูกศิษย์ไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบทูลเรื่องราวให้พระองค์ทรงทราบ พระบรมศาสดาตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุ ตถาคตให้เธอรักษาจิตเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เธอจะรักษาได้ไหม” ภิกษุรูปนั้นกราบทูลว่า “สามารถที่จะรักษาได้ พระเจ้าข้า” พระพุทธองค์จึงทรงแนะนำให้รักษาจิตของตนเองให้ได้ เพราะถ้าหากรักษาจิตอย่างเดียวได้ ชื่อว่ารักษาศีลได้ทุกข้อ เพราะว่าจิตนี้ดิ้นรนกวัดแกว่งไม่อยู่นิ่ง เหมือนปลาที่โยนขึ้นไป บนบก พยายามดิ้นรนเพื่อลงไปในน้ำ ซึ่งเป็นที่ๆ เคยอยู่ จิตนี้ รักษาได้ยาก ทําให้ตรงก็ยาก เหมือนช่างศร ลูกศรให้ตรงได้ ยากฉะนั้น ถ้าทําได้อย่างนี้ก็จะสามารถพ้นทุกข์ได้แน่นอน แล้ว ตรัสเป็นพระคาถาว่า “ผู้มีปัญญา จึงตามรักษาจิตที่เห็นได้ แสนยาก ที่ละเอียดยิ่งนัก มักตกไปในอารมณ์ตามความปรารถนา เพราะจิตที่รักษาไว้ดีแล้ว เป็นเหตุนำความสุขมาให้