มหาสติปัฏฐานสูตร : หน้า 401/571

มหาสติปัฏฐานสูตร ๔๐๐ มนุษย์ทุกคนล้วนมีดวงธรรมที่ทำให้เป็นมนุษย์ และมี ธรรมกายอยู่ภายในตัวกันทุกคน เป็นกายอมตะที่เที่ยงแท้ถาวร เมื่อเข้าถึงแล้วจะพบกับความสุขที่เสรี สุขอย่างไม่มีประมาณ แต่ที่ยังเข้าไม่ถึงเพราะขาดกัลยาณมิตรผู้ไปจุดแสงสว่างของชีวิต ให้ได้รู้จักวิธีการดำเนินจิตเข้าสู่กลางภายใน จะไม่รู้ว่า สิ่งที่เลิศ ที่สุด มีอยู่ในตัวของเราเอง ตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อ ไม่มีผู้ชี้บอกแม้สิ่งนั้นมีอยู่ก็เหมือนไม่มีเพราะยังเอาออกมาใช้ไม่ได้ เหมือนน้ำที่มีอยู่ใต้ดิน ถ้าหากไม่ขุดเจาะขึ้นมา ก็เอามาใช้ ประโยชน์ไม่ได้ ความสุขภายใน แสงสว่างภายใน ดวงธรรมภายใน หรือธรรมกายภายในก็เช่นเดียวกัน จะต้องทำใจให้หยุดนิ่ง อย่างเดียว จึงจะเข้าไปพบธรรมต่างๆ เหล่านั้นได้ เพราะฉะนั้น การฝึกใจให้หยุดนิ่ง จึงเป็นวิธีการที่สำคัญที่สุด ที่จะทำให้เราได้ บรรลุธรรมาภิสมัย ได้เข้าถึงพระธรรมกายที่มีอยู่แล้วในตัว ของเรา ความว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน "มหาสติปัฏฐานสูตร “เอกายโน อย่ ภิกขเว มคฺโค สตฺตานํ วิสุทธิยา โสก- ปริเทวานํ สมติกฺกมาย ทุกฺขโทมนสฺสานํ อตฺถงฺคมาย ญายสฺส *มก. เล่ม ๑๔ หน้า ๒๐๙