ธรรมะเพื่อประชาช : หน้า 528/571

ธรรมะเพื่อประชาช เส้นทางจอมปราชญ์ (๑๐) ๕๒๗ ความตายเป็นสิ่งที่ทุกคนไม่ปรารถนา แต่การจะหลบหลีก หนีมัจจุราชนั้น เป็นไปไม่ได้ เพราะว่าเรายังไปไม่ถึงที่สุดแห่งทุกข์ ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร ขันธ์ ๕ คือสังขารร่างกายนี้ ยังตกอยู่ในกฎของไตรลักษณ์ ที่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่ใช่ ตัวตนที่แท้จริง ตัวของเราจริงๆ ต้องเป็นธรรมขันธ์ ขันธ์ที่เป็น ธาตุล้วนๆ เป็นธรรมล้วน ๆ ไม่มีสิ่งใดเจือปนเลย ทําให้พ้นจาก ความแก่ ความเจ็บ และความตาย เส้นทางของพระนิพพาน จึงเป็นเส้นทางที่เที่ยงแท้ถาวร เป็นอมตะ อันเป็นยอดปรารถนา ของสรรพสัตว์ทั้งหลาย แต่ในขณะที่เราดำรงชีวิตอยู่ในโลก ก็ต้องการที่จะ ปลอดจากภัยคือความตาย แม้เราหลีกหนีความตายไม่พ้น แล้วมีวิธีใดบ้างที่จะชะลอมรณภัยเหล่านั้นให้ยืดเวลาออกไป อีกหน่อย ให้เรามีโอกาสสร้างความดีไปนานๆ ไม่ให้ความตาย มาบังเกิดก่อนวัยอันสมควร ความสงสัยอย่างนี้ พระยามิลินท์ ได้ตรัสถามกับพระนาคเสนว่า “ข้าแต่พระนาคเสน โยมมีความ สงสัยในพระดำรัสของพระบรมศาสดาที่ตรัสไว้ว่า สัตว์ทั้งหลาย จะหลีกเร้นซ่อนตัว อยู่ในที่ต่างๆ ในโลก แม้ลึกลับสักเท่าใดก็ตาม ก็ไม่อาจพ้นจากเงื้อมมือพญามัจจุราชไปได้ *มิลินทปัญหา (ฉบับแปลโดย ปุ้ย แสงฉาย)