ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปัจจัยในการบรรลุธรรม
๑๒๖
แวบไปแวบมา คิดไปในเรื่องต่างๆ ที่ไม่เป็นสาระ ให้กลับมาอยู่
ที่ตั้งของใจ ตรงฐานที่ ๗ ถ้าใจตั้งมั่นอยู่ตรงนี้ได้ ใจจะมีพลัง
และทรงอานุภาพเกินกว่าที่เราคาดคิด ที่เรียกว่ามีอภิญญา
เป็นความรู้ยิ่ง รู้ได้เฉพาะผู้ที่เข้าถึงธรรมแล้วเท่านั้น
เราจะอยู่ในสถานะใดก็ตาม จะเป็นพระภิกษุสามเณร
อุบาสก อุบาสิกา หรือสาธุชนก็ตาม สามารถศึกษาความรู้ยิ่งใน
พระพุทธศาสนาได้ทั้งนั้น ถ้าเราสามารถทำใจให้หยุดนิ่งได้
ก็ศึกษาได้ เพราะการฝึกใจสามารถทำได้ในทุกอิริยาบถ ไม่ว่า
เราจะอยู่ที่บ้านหรือที่ทำงาน แม้จะมีภารกิจการงานมากมาย
เราก็สามารถที่จะฝึกใจให้หยุดนิ่งได้ ขอเพียงเรามีความ
ปรารถนาที่จะเข้าถึงความสุขที่แท้จริงเท่านั้น เราจะเกิดแรง
บันดาลใจที่จะฝึกใจให้หยุดนิ่ง เพราะสุขอื่นนอกจากหยุดนิ่ง
นั้น ไม่มี พระพุทธองค์จึงตรัสว่า “จิตที่ฝึกดีแล้ว ย่อมเป็นเหตุ
นําความสุขมาให้”
เหมือนสาธุชนผู้ครองเรือนท่านหนึ่ง ในสมัยก่อนแม้ว่า
จะมีภารกิจมากมาย เป็นถึงหัวหน้าหมู่บ้าน ก็ยังสามารถสละ
เวลามาทําภาวนา ฝึกใจให้หยุดนิ่งจนเข้าถึงพระธรรมกาย มี
พระรัตนตรัยเป็นสรณะได้