ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bsual
ความปรารถนาของบัณฑิต
ก็เอาไปเถอะ แล้วท่านก็สละทุกอย่าง ออกบวชเป็นดาบสพร้อม
กับน้องสาว มหาชนได้ตามท่านออกบวชกันเป็นจำนวนมาก
จนเป็นหมู่คณะใหญ่ มีผู้เลื่อมใสศรัทธา นำเครื่องสักการบูชามา
ถวายอยู่เสมอมิได้ขาด บริวารมาถามปัญหาธรรมะ มาขอ
คําแนะนําปรึกษาอยู่เป็นประจำ ทำให้ท่านมีเวลาบำเพ็ญภาวนา
น้อย ท่านจึงคิดที่จะหลีกออกเร้นอยู่ตามลำพัง
ตกกลางคืน ท่านจึงปลีกตัวออกจากหมู่คณะ ไปปฏิบัติ
ธรรมอยู่ที่เกาะร้างแห่งหนึ่ง โดยไม่ได้บอกใคร ได้ตั้งใจท่าความ
เพียรไม่ประมาทจนได้ฌานสมาบัติสามารถเหาะเหินเดินอากาศได้
ท่านปรารภความเพียรอย่างยิ่งยวดจนมีตบะแก่กล้า เป็นผู้มัก
น้อยสันโดษ มีใบหมากเม่าเป็นอาหาร เวลาที่ต้นหมากเม่ามีผล
ท่านก็ฉันผล เวลาที่ไม่มีผลท่านก็ฉันแต่ใบ โดยไม่ไปแสวงหา
อาหารที่อื่นเลย พระอินทร์อยากจะลองใจพระโพธิสัตว์ จึง
แปลงร่างเป็นพราหมณ์เข้าไปหาท่าน พระโพธิสัตว์กำลังนึ่ง
ใบหมากเม่าอยู่ เมื่อมองเห็นพราหมณ์เดินมา ก็มีความปีติยินดีว่า
เป็นบุญลาภอันประเสริฐของเราแล้ว ที่วันนี้มีผู้มาเป็นเนื้อนา
บุญแก่เรา ท่านให้ใบหมากเม่าแก่พราหมณ์จนหมดเกลี้ยงโดย
ไม่มีความรู้สึกตระหนี่แม้แต่น้อย
ครั้นให้ทานแล้วท่านก็ไม่ไปแสวงหาอาหารมาใหม่ นั่ง