ความปรารถนาของบัณฑิต : หน้า 233/571

Bsual ความปรารถนาของบัณฑิต ก็เอาไปเถอะ แล้วท่านก็สละทุกอย่าง ออกบวชเป็นดาบสพร้อม กับน้องสาว มหาชนได้ตามท่านออกบวชกันเป็นจำนวนมาก จนเป็นหมู่คณะใหญ่ มีผู้เลื่อมใสศรัทธา นำเครื่องสักการบูชามา ถวายอยู่เสมอมิได้ขาด บริวารมาถามปัญหาธรรมะ มาขอ คําแนะนําปรึกษาอยู่เป็นประจำ ทำให้ท่านมีเวลาบำเพ็ญภาวนา น้อย ท่านจึงคิดที่จะหลีกออกเร้นอยู่ตามลำพัง ตกกลางคืน ท่านจึงปลีกตัวออกจากหมู่คณะ ไปปฏิบัติ ธรรมอยู่ที่เกาะร้างแห่งหนึ่ง โดยไม่ได้บอกใคร ได้ตั้งใจท่าความ เพียรไม่ประมาทจนได้ฌานสมาบัติสามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ ท่านปรารภความเพียรอย่างยิ่งยวดจนมีตบะแก่กล้า เป็นผู้มัก น้อยสันโดษ มีใบหมากเม่าเป็นอาหาร เวลาที่ต้นหมากเม่ามีผล ท่านก็ฉันผล เวลาที่ไม่มีผลท่านก็ฉันแต่ใบ โดยไม่ไปแสวงหา อาหารที่อื่นเลย พระอินทร์อยากจะลองใจพระโพธิสัตว์ จึง แปลงร่างเป็นพราหมณ์เข้าไปหาท่าน พระโพธิสัตว์กำลังนึ่ง ใบหมากเม่าอยู่ เมื่อมองเห็นพราหมณ์เดินมา ก็มีความปีติยินดีว่า เป็นบุญลาภอันประเสริฐของเราแล้ว ที่วันนี้มีผู้มาเป็นเนื้อนา บุญแก่เรา ท่านให้ใบหมากเม่าแก่พราหมณ์จนหมดเกลี้ยงโดย ไม่มีความรู้สึกตระหนี่แม้แต่น้อย ครั้นให้ทานแล้วท่านก็ไม่ไปแสวงหาอาหารมาใหม่ นั่ง