ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
เส้นทางจอมปราชญ์ (๕)
៤៧៩
พุทธศาสน์เป็นศาสตร์แห่งความรู้แจ้งเห็นจริง มนุษย์ทั้ง
หลายยังตกอยู่ในความไม่รู้จริง
ถูกอวิชชาห่อหุ้มดวงปัญญาไว้
ทำให้ไม่รู้ว่า ชีวิตเกิดมาทำไม มีอะไรเป็นเป้าหมายของชีวิต
จึงปล่อยชีวิตผ่านไปวันๆ โดยไร้จุดหมายปลายทาง แต่ถ้าหาก
ได้ศึกษาความรู้ที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนา ศึกษาพุทธพจน์อัน
เป็นอมตวาจา ความรู้แจ้งเห็นจริงนั้นจะค่อยๆ ปรากฏเกิดขึ้น
เป็นแสงสว่างในดวงจิตท่ามกลางความมืดมิด คอยส่องนำทาง
ให้ผู้นั้นดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องปลอดภัย ถ้าได้ทำใจให้สงบ
หยุดนิ่งจนกระทั่งถึงในระดับเป็นภาวนามยปัญญา คือ ปัญญาที่
เกิดจากการเจริญสมาธิภาวนา กระทั่งเข้าถึงธรรมกาย นับได้ว่า
เข้าถึงแหล่งแห่งปัญญาบริสุทธิ์ที่สมบูรณ์ ผู้ที่จะมีจิตใจผ่องใสมี
ปัญญาบริสุทธิ์เช่นนี้ได้ ต้องสั่งสมความรู้ในพระพุทธศาสนา
เท่านั้น การเกิดมาในชาตินี้ของผู้นั้น จะเป็นการเกิดที่คุ้มค่า
อย่างแท้จริง
มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน อาฬวกสูตร ว่า
“สทฺทหาโน อรหนํ
ธมฺม์ นิพฺพานปตฺติยา
สุสฺสนํ ลภเต ปญฺญ์
อปปมตโต วิจกุขโณ
ปฏิรูปการี ธุรวา
สจฺเจน กิตฺตึ ปปฺโปติ
อุฏฺฐาตา วินทเต ธน
ทท์ มิตตานี คนถติ