ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
มหาสติปัฏฐานสูตร
๔๐๕
กายทิพย์ เห็นกันเข้าไปเป็นชั้นๆ อย่างนี้ ตามเห็นเข้าไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งเห็นดวงธรรมที่ทรงรักษากายธรรมเอาไว้ และเข้าไป
ถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายอรหัตใหญ่โต มีแต่ความ
บริสุทธิ์ล้วนๆ เป็นวิราคธาตุ วิราคธรรม
หลวงปู่วัดปากนํ้าท่านเห็นเข้าไปอย่างนี้ เห็นกายในกาย
เห็นเวทนาในเวทนา เห็นจิตในจิต เห็นธรรมในธรรม เมื่อท่านรู้
ท่านเห็นก็แนะนำต่อกันมาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงพวกเรา ท่านเอง
ได้ดำเนินตามแนวนี้ ปฏิบัติตามแนวทางวิสุทธิมรรค ยึดหลัก
มหาสติปัฏฐาน ๔ ไม่ได้ออกนอกจากหลักการเหล่านี้เลย
หลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีความสอดคล้อง
เหมือนกัน คือจะปฏิบัติแบบไหน สุดท้ายเมื่อใจหยุดนิ่ง จะเข้า
ถึงฝั่งแห่งใจหยุดนิ่ง คือเข้าถึงพระธรรมกายกันทุกคน
การเข้าถึงธรรมกายในตัวแม้มีอยู่หลายวิธี แต่ทุกวิธี
ต้องมีอารมณ์เดียว มีอารมณ์ดี อารมณ์สบาย แล้วต้องหยุดนิ่ง
พอหยุดถูกส่วนก็วูบเข้าไปข้างใน จนกระทั่งเข้าไปถึงกายในกาย
เห็นเวทนาในเวทนา เห็นจิตในจิต เห็นธรรมในธรรมกันอย่างนี้
เพราะฉะนั้นใครที่เคยใช้คำผิดว่า หลวงปู่วัดปากน้ำก็ดี หลวงพ่อ
ธัมมชโยก็ดี สอนตามแนววิชชาธรรมกาย หรือวิธีธรรมกาย
ขอให้แก้คำใหม่ จริงๆ แล้วต้องบอกว่าเป็นวิธีเข้าถึงธรรมกาย