ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 148/571

ธรรมะเพื่อประชา บุคคลผู้ทรงธรรม ๑๔๗ ปฏิบัติเท่านั้น ไม่สามารถทำให้หลุดพ้นได้ด้วยการท่องจํา พุทธพจน์แต่อย่างใด ท่านจึงไม่ประมาท ทำความเพียรอย่างจริงจัง เมื่อว่างเว้น จากภารกิจของการคณะสงฆ์ จะเข้าไปอาศัยอยู่ในราวป่า แห่งหนึ่งเพียงลำพัง ปกติท่านจะระลึกถึงคำสอนของพระพุทธ องค์อยู่บทหนึ่ง แล้วท่านมักจะกล่าวสาธยายหัวข้อธรรมบทนี้ เพื่อเตือนสติตนเองเสมอๆ ว่า “ความโศกทั้งหลายย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้มีจิตมั่นคง ไม่ประมาท เป็นผู้รู้ ผู้ศึกษาในทางแห่งการปฏิบัติ เพื่อความเป็น ผู้รู้ เป็นผู้มีจิตตั้งมั่น สงบระงับแล้ว มีสติในทุกเมื่อ โดยเฉพาะในวันอุโบสถ พระเอกทานเถระจะกล่าว หัวข้อธรรมบทนี้เป็นประจำ เหตุอัศจรรย์ก็จะบังเกิดขึ้นทุกครั้ง คือเมื่อพระเถระกล่าวธรรมบทนี้จบลง จะได้ยินเสียงสาธุการ ของเทวดาที่สิงสถิตอยู่บริเวณนั้น เสียงสาธุการดังกังวานไปทั่ว บริเวณ และดังลั่นประหนึ่งว่าแผ่นดินจะทรุดฉะนั้น วันหนึ่ง ในวันอุโบสถ มีพระเถระ ๒ รูป เป็นพระผู้ทรง พระไตรปิฎกแตกฉาน และเชี่ยวชาญในหัวข้อธรรมต่างๆ ได้พา ลูกศิษย์ของท่านจํานวน 9,000 รูป เดินทางมาขอพักอยู่ใน ราวป่าแห่งนั้นด้วย พระเอกทานเถระเห็นคณะพระภิกษุสงฆ์