การค้นหาความจริงของโลกก่อนพุทธกาล : หน้า 84/571

Dsuem ประชาช หนทางที่ไม่ต้องเกิด จึงไม่หวังโลกนี้และโลกอื่น” ๘๓ ก่อนพุทธกาล มนุษย์ทั้งหลายต่างพยายามแสวงหา ที่สุดโลก ว่าไปสุดที่ตรงไหน เหมือนอย่างนักวิทยาศาสตร์ใน ปัจจุบัน ที่ต้องการรู้ว่าจักรวาลกว้างใหญ่เพียงใด จึงได้สร้าง ยานอวกาศไปสํารวจนอกโลก พยายามไปให้ไกลที่สุด ว่านอกจาก กาแล็กซีของเราแล้วยังมีที่อื่นอีกหรือไม่ ก็พบไปเรื่อยๆ ว่ายังมี อีกไม่สิ้นสุด ส่วนคนในสมัยก่อน แม้ไม่มียานอวกาศ แต่มีสิ่งที่ มหัศจรรย์ยิ่งกว่านั้น คือ อาศัยการฝึกสมาธิ ฝึกจิตให้ชานาญ จนเป็นวสี แล้วเข้าลหุสัญญา ทํากายเบาเท่ากับใจ ก็สามารถ เหาะไปยังสถานที่ต่างๆ ได้ ไปถึงโลกอื่นได้ ไปด้วยกายเนื้อนี้ อาศัยฌานสมาบัติเป็นบาท การไปโดยวิธีนี้มีความรวดเร็วมาก กว่ายานอวกาศหลายเท่า แล้วยังไปได้ไกลและเร็วไม่มีประมาณ อีกด้วย ทั้งไปได้เร็วและไกล แต่ถึงกระนั้น ก็ยังไม่สามารถพบ คำตอบที่สุดของโลกได้ *ในสมัยก่อนพุทธกาล มีมานพหนุ่มคนหนึ่งชื่อ โรหิตัสสะ อยากจะรู้ความเป็นจริงของโลก ว่าที่สุดของโลก หรือที่สุดของ *มก. เล่ม ๒๔ หน้า ๓๔๑