คุณของพระดาบสและความเคารพบูชา : หน้า 259/571

ธรร ไม่มีใครติเตียน ២៥៨ ริษยา ต่างพากันไปฟ้องอุปราชว่า พระฤๅษีไม่เห็นมีคุณความดี อะไร แต่ทําไมพระราชากลับให้ความเคารพนับถือยังกับเทพเจ้า อุปราชและพวกอำมาตย์จึงเข้าไปเฝ้าพระราชา ถวายบังคม แล้วกล่าวว่า “ดาบสนี้มิได้สําเร็จวิชชาอะไรเลย ทั้งยังไม่ใช่พระ สหายของพระองค์ เมื่อเป็นเช่นนี้ เพราะเหตุใดดาบสผู้นี้จึง บริโภคภัตตาหารรสเลิศเช่นเดียวกับพระองค์ และพระองค์ก็ยัง ทรงให้ความเคารพบูชาดั่งเทวดา” พระราชาสดับดังนั้น จึงมีพระประสงค์จะประกาศคุณ ของพระดาบส ได้ตรัสเรียกพระโอรสมา แล้วถามว่า “เจ้ายังจำ ได้ไหม ถึงคราวที่พ่อไปปราบกบฏที่ชายแดนแล้วหายไป ๒-๓ วัน พระโอรสทูลรับรองว่าทรงจำได้ พระราชาจึงตรัสต่อว่า “ในครั้งนั้น พ่อรอดชีวิตมาได้ก็เพราะอาศัยพระดาบสนี้ เมื่อพระดาบส เป็นผู้ให้ชีวิตพ่อได้กลับมาถึงพระราชวังโดยปลอดภัย แม้พ่อ จะให้ราชสมบัติทั้งหมดแก่พระดาบส ก็ไม่อาจตอบแทนพระคุณ ของพระดาบสได้หมด ลูกจงอุปถัมภ์พระดาบสเช่นเดียวกับที่ พ่อทําเถิด พระดาบสเป็นผู้ควรแก่ทักษิณาทาน ท่านทั้งหลายจง ถวายของควรบริโภค และปัจจัยไทยธรรมบูชาแด่พระดาบสเถิด” พระราชาทรงประกาศคุณของพระโพธิสัตว์ ประดุจ ทําพระจันทร์ให้ลอยเด่นบนท้องนภาที่ปราศจากเมฆหมอก คุณของพระดาบสได้เป็นที่เลื่องลือไปทั่วทุกหนทุกแห่ง