ธรรมะเพื่อประชา: เส้นทางจอมปราชญ์ (๙) : หน้า 522/571

ธรรมะเพื่อประชา เส้นทางจอมปราชญ์ (๙) ๕๒๑ จะมีกำลังมากกว่าบุญ ขอพระคุณเจ้าช่วยวิสัชนาแก้ไขปัญหา ให้โยมได้รับฟังด้วยเถิด” พระเถระได้ตอบไปว่า “มหาบพิตร บุญนี้แหละมีกำลัง มากกว่า บาปมีกำลังน้อย พร้อมกับอธิบายให้ฟังว่า บุคคลที่ ทํามาปอกุศล เมื่อทําไปแล้วมีแต่เดือดร้อนใจว่า เราได้ทําบาป การทําบาปกรรมนั้น ไม่มีผลเป็นความชุ่มชื่นใจเลยมีแต่กิน แหนงแคลงใจ ต่างกับคนที่ทำบุญกุศล มีแต่ความปลื้มปีติยินดี เลื่อมใส ยิ่งคิดถึงบุญที่ตัวเองทำก็ยิ่งมีความปราโมทย์ บังเกิด ความปีติโสมนัส จิตใจสงบระงับลงด้วยปีติโสมนัสนั้น ครั้นกาย ระงับเป็นกายปัสสัทธิ จิตตปัสสัทธิ คือ ความสงบแห่งจิตก็ บังเกิดขึ้นเข้าถึงความสุขอันเกิดจากจิตสงบ เมื่อสุขบังเกิดขึ้นก็ จะเป็นสมาธิที่เป็นสุขละเอียดประณีต อานิสงส์ก็เจริญด้วยเหตุนี้แหละ มหาบพิตร เหมือน เรื่องในอดีต บุรุษผู้หนึ่งมือขาด เท้าขาด เป็นผู้มีจิตเลื่อมใสใน พระพุทธเจ้า ถวายดอกบัวเป็นพุทธบูชา ด้วยบุญกุศลนี้ ทำให้ ท่านประสบความสุขความเจริญถึง ๙๑ มหากัป เพราะฉะนั้น อาตมาจึงกล่าวว่า บุญนี้มีกำลังมาก ขอถวายพระพร” พระยามิลินท์ได้ฟังคำวิสัชนาของพระเถระ ก็ให้สาธุการ ว่ามีสติปัญญาเฉียบแหลม แต่ยังไม่หมด จึงถามต่อไปว่า