ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก
๑๕๕
เกิดเป็นพญานาคราช มีร่างกายใหญ่โต อายุยืนมาก อุดมไป
ด้วยสมบัติทั้งหลาย และพรั่งพร้อมไปด้วยบริวาร พระองค์ทรง
เบื่อหน่ายในราชสมบัติ เพราะดำริว่า แม้เราจะมีสมบัติ และ
บริบูรณ์ด้วยความสุขนานัปการ แต่ก็ยังคงเป็นเพียงสัตว์
เดียรัจฉาน โอกาสที่จะสร้างบุญบารมีได้เต็มที่นั้น ยากยิ่งนัก
เมื่อดาริอย่างนี้แล้วจึงตั้งใจรักษาศีล เพื่อว่าเมื่อพ้นจากอัตภาพ
ของพญานาคแล้ว จะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก แล้วทรงออก
จากนาคพิภพไปพำนักอยู่ในที่สงบตั้งใจรักษาศีลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์
บรรดานางนาคกัญญาทั้งหลาย ต่างเกรงว่าพระองค์จะจาก
พวกนางไป จึงประดับประดาด้วยของหอม แล้วมาเย้ายวน
พระองค์ เพื่อให้ศีลของพระองค์วิบัติ
พระองค์ดำริว่าหากเป็นเช่นนี้ โอกาสที่ศีลของเราจะ
บริสุทธิ์บริบูรณ์นั้น เป็นไปได้ยาก จึงขึ้นมาเมืองมนุษย์ ขด
ร่างกายอยู่ที่จอมปลวกริมฝั่งแม่น้ำ คนทั้งหลายผ่านมาต่าง
พากันบูชาด้วยของหอม และเครื่องสักการะมากมาย ทุก ๑ เดือน
นาคราชจะกลับลงไปเมืองบาดาลครั้งหนึ่ง
นางสุมนาเทวีอัครมเหสีเป็นห่วงพญานาคราช จึงกล่าวว่า
“เมื่อพระองค์ขึ้นไปบนเมืองมนุษย์เป็นเวลานาน หากพระองค์
มีอันตราย ข้าพระองค์จะทราบได้อย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้นกับ
พระองค์” พญานาคจึงพานางไปดูที่สระน้ำ แล้วบอกว่า “วันใด