ธรรมะเพื่อประชา: การให้ทานและความสำคัญ : หน้า 436/571

ธรรมะเพื่อประชา คุณ คือ คนสำคัญ ๔๓๕ ไม่มีความเบียดเบียน เป็นสุข” ความตระหนี่เป็นมลทินของใจ แม้เราจะมีทรัพย์สมบัติ มาก แต่หากไม่รู้จักนำออกด้วยการให้ทาน ทรัพย์นั้นก็ไม่เกิด ประโยชน์อันใด บุญจากการให้ทานก็ไม่เกิดขึ้น เหมือนกับห้วง มหาสมุทรที่เต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำ แต่ว่ามีรสเค็ม ใครๆ ก็ไม่ สามารถดื่มกินได้ แม้สิ่งนั้นมีอยู่ แต่ก็เหมือนไม่มี เพราะไม่เป็น ประโยชน์แก่ใครเลย นักปราชญ์บัณฑิตผู้ปรารถนาบุญ จะเริ่มต้นชีวิตด้วย การให้ทาน เหมือนพระบรมโพธิสัตว์ เมื่อท่านตัดสินใจว่า จะสร้างบารมี เพื่อให้บรรลุสัพพัญญุตญาณอันประเสริฐ ช่วยเหลือ สรรพสัตว์ให้พ้นจากห้วงทุกข์ บารมีแรกที่ท่านสร้างคือทานบารมี นี่แหละ เพราะทานบารมีเป็นบันไดก้าวแรก และก้าวสําคัญที่จะ นําไปสู่ความเต็มเปี่ยมของชีวิต การให้ทานเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เหมือนลมหายใจ เราต้อง หมั่นให้ทาน ให้คุ้นเคยกับการสละออก บริจาคจนเป็นปกติ เพื่อ ขจัดความตระหนี่ออกจากใจ และทุกครั้งที่ให้แล้ว เราจะมี ความปลื้มปีติ และบุญกุศลเป็นเครื่องตอบแทน ทรัพย์สมบัติที่ เราสละออกไป จะกลายเป็นบุญบารมี ที่จะดึงดูดแต่สิ่งที่ดีๆ มา สู่ตัวเรา ทำให้เราสร้างบารมีได้สะดวกสบาย