ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 380/571

ธรรมะเพื่อประชาช รีบทำเสียเถิดก่อนจะสายเกินไป ๓๗๕ แก่ความต้องการของร่างกาย ให้สอนตนเองว่า เวลานี้ภัตตาหาร อุดมสมบูรณ์ ร่างกายเรามีกำลังคล่องแคล่ว ควรแก่การปรารภ ความเพียร เพราะฉะนั้นเราจะรีบทำความเพียรตั้งแต่ตอนนี้ ในขณะที่ยังมีเรี่ยวแรง สุขภาพร่างกายยังสมบูรณ์แข็งแรงอยู่ เหมาะสมต่อการทำความเพียรยิ่งนัก เวลาที่ป่วยไข้ไม่สบาย ก็ให้สอนตนเองว่า ตอนนี้เรายัง เจ็บป่วยไม่มากนัก ต่อไปอาจทรุดหนักมากกว่านี้ ถ้าป่วยหนัก คงทำใจหยุดใจนิ่งได้ยาก ดังนั้นเราจะรีบทำความเพียรตั้งแต่ ตอนนี้ เมื่อหายจากป่วยไข้ ก็เตือนตนเองว่า เราเพิ่งหายจาก เจ็บป่วยได้ไม่นาน ร่างกายยังอ่อนแออยู่ โรคของเราอาจกลับ กําเริบขึ้นมาอีกก็ได้ ดังนั้นเราจะรีบปรารภความเพียรตั้งแต่ ตอนนี้ ในขณะที่โรคยังไม่กำเริบหนัก เพื่อจะได้บรรลุธรรมที่ยัง ไม่ได้บรรลุ และเพื่อทำให้แจ้งธรรมที่ยังไม่ทำให้แจ้ง ใครก็ตามที่รู้จักสอนตนเองเช่นนี้ นับว่าเป็นผู้ไม่ประมาท ในชีวิต เป็นผู้ที่ตื่นอยู่ในท่ามกลางหมู่ชนที่หลับใหล ขยันปรารภ ความเพียรเจริญสมาธิภาวนาอยู่เสมอ สักวันหนึ่งจะต้องสมหวัง ดังใจปรารถนาได้พระรัตนตรัยมาเป็นที่พึ่ง ได้บรรลุวัตถุประสงค์ ของชีวิต เหมือนกับหญิงชราคนหนึ่งในอดีต เรื่องมีอยู่ว่า