ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
หลุดพ้นจากเวร
ဇက
สุมนเทพผู้สถิตอยู่ที่ซุ้มประตูไม่อนุญาต พระบรมศาสดาจึง
รับสั่งให้พระอานนท์เรียกนางยักษิณีเข้ามาเมื่อพร้อมหน้ากันแล้ว
จึงตรัสถามว่า “เพราะเหตุใด พวกเธอจึงจองเวรกันอย่างนี้
ถ้าหากพวกเธอไม่มาพบเราแล้ว เวรของพวกเธอจะเป็นเช่นนี้
อยู่ชั่วกัป เหมือนเวรของงูกับพังพอน ของหมีกับไม้ตะคร้อ
ของกากับนกเค้า เพราะฉะนั้นจงเลิกจองเวรกันเถิด เพราะเวร
ย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร” เมื่อพระพุทธองค์ตรัสจบ นาง
ยักษิณีได้บรรลุโสดาปัตติผล แล้วทั้งสองก็เลิกจองเวรกัน
ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
การจองเวรกันไม่ดีเลย จงให้อภัยซึ่งกันและกันเถิด
อย่าได้เบียดเบียนกันเลย เราควรจะให้อภัยต่อผู้อื่นเสมอ
ในยามที่เขาผิดพลาดล่วงเกินเรา เราก็ควรมีความปรารถนาดี
มีจิตประกอบด้วยเมตตาธรรม แล้วพยายามปรับตัวเข้าหากัน
ให้เหมือนน้ำที่ประสานแผ่นดินที่แยกแตกระแหงให้เป็นผืนแผ่น
เดียวกัน ให้มีความรักความสามัคคี อย่าถือทิฏฐิมานะ
ให้อะลุ่มอล่วยกัน ตามแบบอย่างของนักปราชญ์บัณฑิต แล้ว
ทุกอย่างก็จะสงบลงได้
การผูกโกรธผูกอาฆาตพยาบาท จะเป็นเหตุให้เราต้อง
หลงวนอยู่ในสังสารวัฏ เมื่อเกิดมาพบกันอีก ก็จะคอยล้างผลาญ
กันร่ำไป เหมือนอย่างนางยักษิณีในเรื่องนี้ เพราะถูกกิเลส