ข้อความต้นฉบับในหน้า
กระต่ายตื่นตูม
๒๔๖
เราเกิดมาภพชาติหนึ่ง เพื่อแสวงหาที่พึ่งที่ระลึกอัน
แท้จริง แสวงหาสิ่งที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นสุขได้ด้วยตนเอง
และเป็นตัวตนที่แท้จริง สิ่งที่เราต้องการนี้ รวมประชุมอยู่ใน
ธรรมกายทั้งหมด ธรรมกายคือแก่นของชีวิต เป็นชีวิตในระดับลึก
ที่อยู่ภายในตัวของเรา ที่ทุกคนมีสิทธิ์จะเข้าถึงได้ หากฝึกใจให้
หยุดนิ่ง ถ้าหยุดได้เมื่อไรก็เข้าถึงได้เมื่อนั้น ไม่จำากัดด้วยกาลเวลา
ถ้าเราเข้าถึงธรรมกายแล้ว ชีวิตเราจะอยู่อย่างมีความหมาย
และอยู่อย่างมีเป้าหมาย เป็นชีวิตที่มีความมั่นคง และปลอดภัย
อย่างแท้จริง
ชาดก ว่า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ทททภาย
“อปฺปตฺวา ปทวิญญาณ์
ปมาทปรมา พาลา
เย จ สีเลน สมฺปนฺนา
อารกา วิรตา ธีรา
ปรโฆสานุสารีโน
เต โหนติ ปรปตติยา
ปญฺญายูปสเม รตา
น โหนฺติ ปรปตฺติยา
ชนเหล่าใด ชอบเชื่อตามเสียงคนอื่น โดยยังไม่ทันได้
รู้ความเป็นจริง ชนเหล่านั้นนับว่าเป็นพาล มีความประมาท
เป็นอย่างยิ่ง ส่วนชนเหล่าใดสมบูรณ์ด้วยศีล ด้วยปัญญา ยินดี
ในความสงบระงับ ชนเหล่านั้นนับว่าเป็นนักปราชญ์บัณฑิต