ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
ความปรารถนา ของบัณฑิต
๒๓๑
ธรรมดาของบัณฑิตย่อมไม่อยู่ร่วมกับคนพาล และเมื่อ
ได้ทําความ แล้วจะตั้งจิตปรารถนาให้ห่างไกลจากคนพาล
เพราะการอยู่ใกล้คนพาลแม้ในช่วงเวลาอันสั้นอาจทำให้ชีวิต
มัวหมองได้ พระพุทธองค์จึงตรัสว่า “ปณฺฑิตานญฺจ เสวนา
เอตมมงคลมุตตม” การได้คบบัณฑิต เป็นมงคลอันสูงสุด
*ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์เกิดเป็นมหาเศรษฐี มีทรัพย์
๔๐ โกฏิ ชื่อ อกิตติ ท่านมีน้องสาวชื่อ ยสวดี เมื่ออายุได้ ๑๖ ปี
ท่านไปเรียนศิลปะที่เมืองตักสิลาจนจบ แล้วเดินทางกลับบ้าน
เมื่อรู้ว่าบิดามารดาเสียชีวิตแล้ว จึงทำการสำรวจทรัพย์สมบัติที่
มีอยู่ทั้งหมด ซึ่งมีมากมายเหลือเกิน แทนที่ท่านจะดีใจ กลับ
สลดใจคิดว่า บิดามารดาและบรรพบุรุษ ได้สะสมเงินทองเอาไว้
มากมาย แต่ครั้นละโลกไปแล้ว ไม่เห็นมีใครเอาสมบัติติดตัวไป
ได้เลย ท่านเป็นผู้มีปัญญา จึงบอกกับน้องสาวว่า “เราต้อง
เปลี่ยนทรัพย์เหล่านี้ให้เป็นบุญติดตัวไปในภายภาคหน้า ด้วย
การนำออกให้ทาน”
ท่านน่าทรัพย์ทั้งหมดออกบ่าเพ็ญมหาทานตลอด ๗ วัน
ทรัพย์ก็ยังไม่หมด จึงคิดว่า ในขณะที่เรากำลังให้ทานอยู่นี้
สังขารได้เสื่อมไปทุกอนุวินาที เพราะฉะนั้นใครอยากได้อะไร
*มก. เล่ม 50 หน้า ๒๔๔