ธรรมะเพื่อประชาช : หน้า 370/571

ธรรมะเพื่อประชาช ผู้มีจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว ៣៦៩ ในกุศลธรรม และสามารถข้ามพ้นห้วงน้ำคือกิเลสอาสวะทั้งหลาย ไปสู่ฝั่งพระนิพพาน *เมื่อครั้งสมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุต ตระ ทรงประกาศพระศาสนาอยู่นั้น ผู้มีบุญท่านหนึ่งอาศัยอยู่ ในกรุงหงสาวดี ได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระบรมศาสดา และได้เห็นพระปทุมุตตรสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแต่งตั้งอุบาสก ท่านหนึ่งไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะ ผู้เลิศกว่าอุบาสกทั้งหลายที่มี ความเลื่อมใสในพระรัตนตรัยโดยไม่หวั่นไหว เมื่อได้เห็นดังนั้น ท่านเกิดความประทับใจเป็นอย่างยิ่ง จึงตั้งความปรารถนาที่จะ เป็นอุบาสกผู้เลิศอย่างนั้นบ้าง ท่านจึงตั้งใจสั่งสมบุญบารมีอย่างเต็มที่ นับแต่ชาตินั้น เป็นต้นมา ด้วยบุญนั้นได้ส่งผลให้ท่านเวียนว่ายแต่ในสุคติภูมิ คือละจากโลกมนุษย์แล้วก็ไปบังเกิดในโลกสวรรค์ ได้เสวยสมบัติ อันเป็นทิพย์ เมื่อจุติจากสวรรค์ก็ลงมาสร้างบารมีต่อในโลกมนุษย์ วนเวียนอยู่ในสองภูมินี้เท่านั้น ตลอดระยะเวลาหนึ่งแสนกัป จน มาถึงสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ท่านได้มาเกิดใน ตระกูลของมหาเศรษฐี มีชื่อว่า ปุรพันธะ เป็นผู้มีจิตใจดีงาม ขวนขวายในการทําความดีอย่างเนืองนิตย์ ในตอนแรกๆ ท่าน *มก. เล่ม ๓๓ หน้า ๗๕