ธรรมะเพื่อประชาชน: เส้นทางจอมปราชญ์ : หน้า 466/571

ธรรมะเพื่อประชาช เส้นทางจอมปราชญ์ (๓) ៤៦៥ ออกบวช ถ้าไม่ได้รับอนุญาตเป็นยอมตาย จนท่านทั้งสอง ใจอ่อนคิดว่า ลูกของเราบวชเรียนเอาความรู้แล้ว คงลาสิกขา ลาเพศเหมือนเดิม จึงอนุญาตให้บวช นาคเสนกุมารดีใจมากจึง ลามารดาบิดาไปหาพระเถระ พระเถระได้พานาคเสนไปถ้ำรักขิตะ ในสมัยนั้น เหล่าพระอริยสาวกก็ให้นาคเสนกุมารบรรพชาเป็น สามเณร เมื่อได้รับการบรรพชาเป็นสามเณร จึงหันมาทวง สัญญากับพระโรหณเถระว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ตอนนี้ข้าพเจ้า ก็ได้ทําตามสัญญาแล้ว ขอท่านจงบอกความรู้แก่กระผมเถิด” พระโรหณเถระคิดว่า สามเณรรูปนี้มีปัญญามาก ต้อง ให้ศึกษาพระปรมัตถธรรม ซึ่งเป็นความรู้ที่ละเอียดลึกซึ้ง จึง ค่อยเรียนพระสูตร และพระวินัย เมื่อคิดได้อย่างนี้ จึงสอนพระ คัมภีร์ ๗ ปกรณ์ นาคเสนสามเณรฟังครั้งเดียวเท่านั้น แตกฉาน แทงตลอดหมดเป็นที่อัศจรรย์ยิ่งนัก พออุปัชฌาย์บอก ใช้เวลา ไม่กี่นาทีก็จําได้หมดแล้ว นาคเสนสามเณรเข้าไปตรงหน้าพระ อรหันต์ทั้งหลาย แสดงพระปรมัตถธรรมโดยพิสดาร ใช้เวลา บรรยายถึง ๗ เดือน น่าอัศจรรย์ในภูมิปัญญาของท่าน ตั้งแต่ นั้น สามเณรได้เรียนความรู้ในพระพุทธศาสนา จนกระทั่งอายุครบ ๒๐ ปี พระอรหันต์ทั้งหลายจึงให้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ วันหนึ่ง ตอนรุ่งเช้า ท่านเดินบิณฑบาตตามหลังพระ