ธรรมะเพื่อประชาชน: การนอบน้อมต่อสมณะ : หน้า 292/571

ธรรมะเพื่อประชาช อย่าด่วนตัดสินใจ ๒๕๑ นาบุญใดจะยิ่งกว่า ถึงร่างกายท่านจะดูแก่ชรา แต่ท่านมีจิตใจ สูงส่งน่าบูชาเลื่อมใส มีกาย วาจา ใจสะอาดบริสุทธิ์กว่าผู้ครอง เรือนมากมายนัก แม้ข้าพเจ้าผู้เป็นจอมเทพแห่งสวรรค์ชั้น ดาวดึงส์ ยังต้องนอบน้อมต่อสมณะทั้งหลาย แล้วทำไมพระองค์ ซึ่งเป็นปุถุชนจึงไม่นอบน้อมต่อท่าน” พระราชาสดับดังนั้นทรงมี พระทัยยินดี จึงทูลถามถึงอานิสงส์ของการนอบน้อมต่อสมณะ ว่า “ถ้าละจากโลกนี้ไปแล้ว จะเป็นอย่างไร” พระอินทร์ตอบว่า “ผู้ใดเห็นสมณะผู้สมบูรณ์ด้วยศีล นมัสการท่านด้วยความเคารพ ผู้นั้นจะได้รับการเคารพยกย่อง สรรเสริญในที่ทั้งปวง และจะเป็นผู้ที่มีตระกูลสูง เมื่อละโลกไป แล้วย่อมไปสู่สุคติโลกสวรรค์อย่างแน่นอน” แล้วแนะนำต่อไปว่า “ให้พระองค์คบหาแต่ผู้มีปัญญา มีธรรม เป็นพหูสูต เมื่อพระองค์ เห็นพระภิกษุสงฆ์ จงหมั่นทำบุญสั่งสมบุญเอาไว้เถิด” พระราชา ได้สดับแล้วเกิดความปีติโสมนัส ตรัสว่า “ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะ ไม่มักโกรธ จะมีจิตประกอบด้วยเมตตา มีจิตเลื่อมใสในสมณะ ผู้ควรแก่การขอ และจะทําการนอบน้อมนมัสการสมณะทั้งหลาย” พระราชาทรงกราบไหว้พระปัจเจกพุทธเจ้าด้วยความ เคารพ พระปัจเจกพุทธเจ้าเสด็จเหาะขึ้นไปนั่งคู่บัลลังก์อยู่กลาง อากาศ แล้วประทานโอวาทว่า “ขอถวายพระพรมหาบพิตร ขอพระองค์อย่าได้หมิ่นประมาทในสมณะทั้งหลาย ต่อแต่นี้ไป